Νυχτερινό: Σόλεντ

Η "νυχτερινή ζωγραφική" είναι ένας όρος που επινοήθηκε από τον Τζέιμς Άμποτ Μακνιλ Ουίστλερ (James Abbott McNeill Whistler) για να περιγράψει ένα στυλ ζωγραφικής που απεικονίζει σκηνές που παραπέμπουν στη νύχτα ή θέματα όπως εμφανίζονται σε ένα πέπλο φωτός, στο λυκόφως ή στην απουσία άμεσου φωτός. Σε ευρύτερη χρήση, ο όρος έχει καταλήξει να αναφέρεται σε κάθε πίνακα νυχτερινής σκηνής (ή νυχτερινό έργο), όπως το έργο του Ρέμπραντ Νυχτερινή περίπολος. Ο Ουίστλερ χρησιμοποίησε τον όρο μέσα στον τίτλο των έργων του για να χαρακτηρίσει πίνακες με "ονειρική, στοχαστική διάθεση" εφαρμόζοντας ένα μουσικό όνομα. Επίσης, τιτλοφορούσε (και επανατιτλοφορούσε) έργα χρησιμοποιώντας άλλους όρους που σχετίζονται με τη μουσική, όπως μια συμφωνία (symphony), μια αρμονία (harmony), μια σπουδή (study) ή μια διαρρύθμιση (arrangement), για να δώσει έμφαση στις τονικές ιδιότητες και τη σύνθεση και να υποβαθμίσει το αφηγηματικό περιεχόμενο.