Τι κουράγιο!

Οι Καταστροφές του Πολέμου είναι μια σειρά από γκραβούρες που δημιουργήθηκαν ανάμεσα στο 1810 και το 1820 και αποτελούνται απο εικόνες πολέμου και λιμού καθώς και από αλληγορικές σκηνές που παραπέμπουν στην μεταπολεμική περίοδο, όταν ο συντηρητικός βασιλιάς Φερδινάνδος Ζ΄ επανήλθε στον ισπανικό θρόνο. Ο καλλιτέχνης εμπνέυστηκε από τα τρέχοντα γεγονότα που έβλεπε ή διάβαζε σε εφημερίδες· ο Γκόγια τα χάραξε σε χάλκινες πλάκες που εκτυπώθηκαν τριανταπέντε χρόνια μετά τον θάνατό του. Ο ίδιος ο καλλιτέχνης τις περιέγραψε ως «μοιραίες συνέπειες του αιματηρού πολέμου στην Ισπανία με τον Βοναπάρτη και άλλα εμφατικά καπρίτσια.» Η πλάκα 7 που ο Γκόγια ονόμασε Que Valor!(Τι κουράγιο!) απεικονίζει την γενναία εικοσιδιάχρονη Αυγουστίνα της Αραγωνίας, που μερικές φορές αναφέρεται ως η Ισπανή Ιωάννα της Λωρραίνης. Το καλοκαίρι του 1808, όταν τα στρατεύματα του Ναπολέοντα ξιφομαχούσαν τον δρόμο τους μέσα από την πόλη της Σαραγόσα καθ'οδόν προς την Πορτογαλία, η Αυγουστίνα έφτασε στο πεδίο της μάχης με ένα καλάθι με μήλα για να αναζωογονήσει τους Ισπανούς αντάρτες που προσπαθούσαν να προστατεύσουν την πόλη τους. Όταν έφτασε στις επάλξεις βρήκε μόνο πεσόντες στρατιώτες. Σκαρφαλώνοντας πάνω τους, άρπαξε ένα σπίρτο από έναν απ'αυτούς για να ανάψει το φιτίλι ενός κανονιού, πυροδοτώντας το μόνη της στα επερχόμενα γαλλικά στρατεύματα. Διατήρησε τη θέση της, επανδρώνοντας το κανόνι, μέχρι που η γενναιότητα της ενέπνευσε τα ισπανικά στρατεύματα που είχαν τραπέι σε φυγή να επιστρέψουν στη μάχη. Εκείνη την ημέρα οι Γάλλοι εγκατέλειψαν τον αγώνα, αλλά επέστρεψαν μόλις λίγες εβδομάδες αργότερα για να πάρουν την πόλη σπίτι μετά από σπίτι.