Δον Γκαρτσία των Μεδίκων by Άνιολο Μπροντσίνο - 1550 - 48 x 38 εκ.  Δον Γκαρτσία των Μεδίκων by Άνιολο Μπροντσίνο - 1550 - 48 x 38 εκ.

Δον Γκαρτσία των Μεδίκων

λάδι σε πάνελ • 48 x 38 εκ.
  • Άνιολο Μπροντσίνο - 17 Νοεμβρίου 1503 - 23 Νοεμβρίου 1572 Άνιολο Μπροντσίνο 1550

Αυτό το πορτρέτο του Γκαρτσία των Μεδίκων (1547-1562), τρίτου γιου του Κόζιμο των Μεδίκων και της Ελεωνόρας του Τολέδο, αποτελεί εξαιρετικό παράδειγμα του αμυδρού ενδιαφέροντος για την απεικόνιση παιδιών κατά την περίοδο πριν το Διαφωτισμό. Ο Μπρονζίνο προσφέρει μία πιστή απόδοση των μικρών, απροσδιόριστων χαρακτηριστικών ενός παιδιού αλλά το παρουσιάζει με την ίδια απόμακρη, απαθή στάση που χρησιμοποιείται για τα πορτρέτα των ενηλίκων από το περιβάλλον της φλωρεντινής Αυλής. Ο Γκαρτσία παρουσιάζεται εδώ πρωτίστως ως κληρονόμος του Δουκάτου της Τοσκάνης και για το λόγο αυτό ο καλλιτέχνης παραλείπει κάθε έκφραση ή χειρονομία που μπορεί να μας ενθαρρύνει να τον δούμε ως παιδί. Έτσι, ο Γκαρτσία, του οποίου η κοινωνική θέση αντικατοπτρίζεται στο πολυτελές μεταξένιο κόκκινο και χρυσό σακάκι του, πλούσια διακοσμημένο στο λαιμό και στους καρπούς με μαργαριταρένιο κέντημα, δεν παίζει με το ακριβό μπιχλιμπίδι που κρατάει, αλλά προτιμά να το επιδεικνύει σαν να γνωρίζει την αξία του. Αυτό το κόσμημα, το οποίο έχει μερικές φορές χαρακτηριστεί λανθασμένα ως κουδουνίστρα, ήταν ένα φυλαχτό που προοριζόταν για να προστατεύει από το κακό μάτι. Έχει τη μορφή μίας άρπυιας που στηρίζεται επάνω σε ένα κέρατο από το οποίο κρέμεται ένας πολύτιμος λίθος. Τα φυλαχτά με τις άρπυιες και τις γοργόνες χρησιμοποιούνταν από τις γυναίκες στη Νάπολη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης για προστασία, μπορεί κατά συνέπεια να δόθηκε στον Γκαρτσία από τη μητέρα του, Ελεωνόρα, ή από του παππού του, Πέδρο του Τολέδο, αντιβασιλέα της Νάπολης. Στο άλλο του χέρι το παιδί κρατάει ένα άνθος πορτοκαλιάς που μόλις άνοιξε, σύμβολο της καθαρότητας και της αθωότητας της ηλικίας του. Το πορτρέτο αποδόθηκε στον Μπρονζίνο αλλά θεωρήθηκε αντίγραφο του χαμένου πρωτότυπου από το εργαστήριό του. Στην πραγματικότητα, αποτελεί παραγωγή του εργαστηρίου, γεγονός καθαρά εμφανές στην εκτέλεση των χεριών και της ενδυμασίας του παιδιού, από τα οποία απουσιάζουν η ακρίβεια και η χαρακτηριστική στιλπνότητα του χεριού του Μπρονζίνο. Είναι πολύ πιθανό να έκανε παρεμβάσεις ο ίδιος στο πρόσωπο, στο οποίο ωστόσο φαίνεται να χρησιμοποίησε στένσιλ.