Φελίξ Βαλοτόν
Λατρεύω τον Φελίξ Βαλοτόν. Είχε αυτή τη μοναδική ικανότητα να απεικονίζει την ιδιωτική εγγύτητα, την προσωπική οικειότητα και το μυστήριο καθημερινών χώρων και γεγονότων. Όπως και ο Χόπερ. «Κάποια εξαιρετικά νέα που πρόκειται να σε εκπλήξουν: πρόκειται να παντρευτώ. Παντρεύομαι μία κυρία που γνωρίζω και εκτιμώ εδώ και καιρό, μία φίλη, μία χήρα με τρία παιδιά. Έχει αρκετά για να συντηρεί τον εαυτό και τα παιδιά της, συν ό,τι καταφέρνω εγώ να κερδίζω, θα τα βγάλουμε πέρα μια χαρά. Επιπλέον, η οικογένεια θα φροντίσει τα παιδιά, και είμαι σίγουρος πως θα είναι μία ισχυρή πηγή βοήθειας και για την καριέρα μου. Είναι σημαντικοί έμποροι τέχνης». Αυτός είναι ο κάπως κυνικός τρόπος με τον οποίο, στην αρχή του 1899, ο Βαλοτόν ανακοίνωσε τον γάμο του με την Γκαμπριέλ Ροντρίγκες-Ενρίκες, την κόρη του Αλεξάντρ Μπερναιμ (Bernheim). Το αποτέλεσμα της λογικής αυτής ένωσης δεν άργησε να έρθει, και ο Βαλοτόν σύντομα είδε τα έργα του να εκτίθενται στην γκαλερί των κουνιάδων του, του Ζος και Γκαστόν Μπερνάιμ. Μέχρι το 1902-1903, ο Βαλλοτόν ζωγράφισε πολλούς πίνακες της συζύγου και των παιδιών του, καθώς επίσης και των διάφορων συγγενών της γυναίκας του. Εδώ, η Γκαμπριέλ παίζει χαρτιά με την μητέρα και τον θείο της. Αλλά γιατί, στην ασυνήθιστη αυτή σύνθεση, είναι το κυρίως θέμα υποβιβασμένο στο παρασκήνιο, σε μία σχεδόν μη προσβάσιμη απόσταση; Ολόκληρο το προσκήνιο καταλαμβάνεται από ένα οβαλ τραπέζι, ζωγραφισμένο με την τεχνική των νοητών ραβδογραμμών*, και με μία λάμπα υπερβολικών αναλογιών. Eκείνη την εποχή, οι σχέσεις μεταξύ του Βαλοτόν και της οικογένειας της συζύγου του είχαν αρχίσει να διαταράσσονται· δεν θα πέρναγε πολύς καιρός ώσπου o ζωγράφος να αρνείται κατηγορηματικά να πουλήσει τους πίνακές του στους κουνιάδους του.
*αυθαίρετη μετάφραση του όρου rabatment