Η ουρά του χελιδονιού ολοκληρώθηκε την άνοιξη του 1983, το τελευταίο σε μια σειρά βασισμένης σε πίνακες βασισμένων στη θεωρία της καταστροφής, και ήταν ο τελευταίος πίνακας του Σαλβαντόρ Νταλί. Η θεωρία καταστροφής, βασισμένη στις σκέψεις του Ρενέ Τομ, διατύπωσε πως υπάρχουν εφτά επιφάνειες της αίσθησεις της ισορροπίας: η διπλωμένη, αυτή της ακμής, η ουρά του χελιδονιού, της πεταλούδας, ο υπερβολικός ομφαλός, ο ελλειπτικός ομφαλός, και ο παραβολικός ομφαλός. Ο Νταλί ενσωμάτωσε κάθε μία από αυτές τις επιφάνειες μέσα στον πίνακα του, μαζί με τις ήπιες και κομψές καμπύλες του τσέλο. Τοποθετημένος σε ένα ήπιο μπλε φόντο, ο πίνακας είναι κάτι περισσότερο από μια σειρά από σχήματα και καμπυλες· είναι μια ακριβής εκπροσώπηση της κατανόησης και του ενδιαφέροντος του Νταλί στην μαθηματική θεωρία.
Η ουρά του χελιδονιού
κοινό κτήμα • 73 x 92,2 εκ.
-
Σαλβαντόρ Ντα