Πορτρέτο μιας κυρίας

Ο Ρόχιερ βαν ντερ Βάιντεν ασχολούνταν με παραγγελίες πορτρέτων προς το τέλος της ζωής του και εκτιμήθηκε ιδιαίτερα από τις επόμενες γενιές ζωγράφων για τις διαπεραστικές ανακλήσεις του χαρακτήρα. Σε αυτό το έργο, η σεμνότητα και η συγκρατημένη συμπεριφορά μεταφέρονται μέσα από την εύθραυστη σωματική διάπλαση, τα κατεβασμένα μάτια και τα σφιχτά δεμένα δάχτυλα. Είναι αδύνατη και απεικονίζεται σύμφωνα με το Γοτθικό ιδεώδες των μακριών χαρακτηριστικών, που υπονοούνται από τους στενούς τις ώμους, τα σφιχτά καρφιτσωμένα μαλιά, το μεγάλο μέτωπο και το κομψό πλαίσιο γύρω από το μαντήλι. Είναι το μοναδικό γνωστό πορτρέτο μιας γυναίκας κοινά αποδεκτώς ως αυτόγραφο έργο του βαν ντερ Βάιντεν, παρ'όλα αυτά το όνομα του μοντέλου δεν καταγράφηκε και δεν ονόμασε το έργο. Αν και ο βαν ντερ Βάιντεν δεν ακολούθησε πιστά τις συμβάσεις της ωραιοποίησης, γενικά προσπαθούσε να κολακέψει τα μοντέλα του και τα απεικόνιζε με ρούχα της μόδας, συχνά με στρογγυλεμένα-σχεδόν σαν γλυπτού-χαρακτηριστικά προσώπου, κάποια από τα οποία παρέκλιναν από την φυσική εκπροσώπηση. Υιοθέτησε τη δική του αισθητική, και τα πορτρέτα του γυναικών συχνά έχουν μια απίστευτη ομοιότητα μεταξύ τους.