Μπλε χορεύτριες

Γύρω στο 1880 το γκρι του Ντεγκά έδωσε χώρο σε υπέροχα χρώματα από κόκκινο σε καφεκόκκινο, και οι απαλοί του τόνοι αντικαταστάθηκαν από ζεστούς. Αυτό ήρθε με μια αλλαγή στο στυλ και την τεχνική, με την οποία τα παστέλ έγιναν το κυρίαρχο μέσο του. Ο Ντεγκά ήταν ο μοναδικός ζωγράφος του δέκτου ένατου αιώνα που έκανε τα παστέλ το πρωταρχικό του μέσο. Είδε ότι τα παστέλ πετύχαιναν μια ισορροπία ανάμεσα στη ζωγραφική και το σχέδιο, βοηθώντας τον να ζωγραφίσει ενώ σχεδίαζε. Επιπλέον, διεύρυνε τις πιθανότητες που προσφέρονταν από τα παστέλ με το να τα συνδυάζει με τέμπερα, νερομπογιά, λάδι αναμειγμένα ελεύθερα με τερεβινθέλαιο, και ακόμη και μονότυπα. Οι τελευταίοι πίνακες του Νεγκά με χορεύτριες αφαίρεσαν εντελώς τις φιγούρες από την ρεαλιστική ατμόσφαιρα της σκηνής. Οι φωτεινές γραμμές των χρωμάτων τώρα κυριαρχούν με ανωτερότητα. Οι χορεύτριες έγιναν η ουσία της ρυθμικής κίνησης, καθαρές εκπομπές χρωμάτων. Ο Ντεγκά εμπνεύστηκε να το δημιουργήσει από το πάθος του για την Παρισινή ζωή με τα θέατρα της, τα κέντρα διασκέδασης, τα τσίρκα  και, ίσως, τα αγαπημένα του θέματα από όλα, τον ιππόδρομο και το μπαλέτο. Υπολογίζεται πως ο Ντεγκά έκανε περίπου 1500 πίνακες, παστέλ, εκτυπώσεις και σχέδια χορευτριών.