Περσέας και Ανδρομέδα

Στην ελληνική μυθολογία, η Ανδρομέδα ήταν κόρη του Κηφέα και της Κασσιόπης, βασιλιά και βασίλισσα του βασιλείου της Αιθιοπίας. Η μητέρα της Κασσιόπη καυχιόταν ότι η κόρη της ήταν πιο όμορφη από τις Νηρηίδες, τις νύμφες-κόρες του θεού της θάλασσας Νηρέα που συχνά βλέπονταν να συνοδεύουν τον Ποσειδώνα. Για να τιμωρήσει τη βασίλισσα για την αλαζονεία της, ο Ποσειδώνας, αδελφός του Δία και θεός της θάλασσας, έστειλε ένα θαλάσσιο τέρας που ονομαζόταν Κήτος για να λεηλατήσει τις ακτές της Αιθιοπίας, συμπεριλαμβανομένου του βασιλείου της ματαιόδοξης βασίλισσας. Ο απελπισμένος βασιλιάς συμβουλεύτηκε το Μαντείο του Απόλλωνα, το οποίο ανακοίνωσε ότι δεν θα υπήρχε ανάπαυλα έως ότου ο βασιλιάς θυσίαζε την κόρη του, Ανδρομέδα, στο τέρας. Γυμνωμένη, την αλυσόδεσαν σε έναν βράχο στην ακτή. Ο Περσέας επέστρεφε αφού είχε σκοτώσει τη Γοργόνα Μέδουσα. Αφού αντίκρυσε την αλυσοδεμένη Ανδρομέδα, πλησίασε το Κήτος ενώ ήταν αόρατος (γιατί φορούσε το κράνος του Άδη) και σκότωσε το θαλάσσιο τέρας. Ελευθέρωσε την Ανδρομέδα και την παντρεύτηκε παρά το γεγονός ότι είχε προηγουμένως δώσει όρκο στον θείο της τον Φινέα. Στο γάμο έγινε μια διαμάχη μεταξύ των αντιπάλων και ο Φινεύς έγινε πέτρα με τη θέα του κεφαλιού της Μέδουσας. Η Ανδρομέδα ακολούθησε τον σύζυγό της, πρώτα στη γενέτειρά του, τη Σέριφο, όπου έσωσε τη μητέρα του Δανάη, και μετά στην Τίρυνθα στο Άργος. Μαζί έγιναν οι πρόγονοι της οικογένειας των Περσειδών μέσω της γραμμής του γιου τους Πέρση. Ο Περσέας και η Ανδρομέδα απέκτησαν επτά γιους: τον Πέρση, τον Αλκαίο, τον Ελέα, τον Μέστωρ, τον Σθένελο, τον Ηλεκτρύωνα και τον Κύνυρο καθώς και δύο κόρες, την Αυτόχθη και τη Γοργόφωνη.