Πορτρέτο του Δρ. Μπουσάρ

Ποτέ ξανά μία καριέρα που έχει βασιστεί στη καταπολέμηση της διάρροιας δεν έχει απεικονιστεί τόσο εντυπωσιακά. Το πορτρέτο της Ταμάρα ντε Λέμπιτσκα, του γιατρού Πιέρ Μπουσάρ, αναπαριστά τον Γάλλο βακτηριολόγο, που το 1907 απομόνωσε τον Lactobacillus Acidophilus από ανθρώπινα περιττώματα και ανέπτυξε το Lacteol, ένα φάρμακο που καταπολεμά τη διάρροια και χρησιμοποιείται μέχρι και σήμερα ευρέως στη Γαλλία και όχι μόνο. Η εταιρεία του, Laboratoire du Lactéol du Docteur Boucard, στα περίχωρα του Παρισιού, ήταν άκρως κερδοφόρα. Ο επακόλουθος πλούτος του Μπουσάρ, του επέτρεψε να ενδώσει στην αγάπη του για τη τέχνη και να ζήσει μία ζωή με ανέσεις. Ήταν φίλος με τον φωτογράφο Ζαν Ανρί Λάρτιγκ, που ανά περιστάσεις τον απαθανάτιζε να πίνει κοκτέιλ ή να οδηγεί τη Ρολς Ρόις του. Στα τέλη της δεκαετίας του 1920, ο Μπουσάρ έγινε χρημοτοδότης της Λέμπιτσκα, αναθέτοντάς της πορτρέτα της οικογένειάς του χωρίς να λαμβάνει δικαιώματα για άλλα έργα. Αυτή η εικόνα χρονολογείται από το 1929. Η συμφωνία μεταμόρφωσε τα οικονομικά της  Λέμπιτσκα. Γεννημένη σε Πολωνο-Ρωσική αριστοκρατική οικογένεια στη Βαρσοβία το 1892 (ή ίσως στη Μόσχα το 1898 ή το 1902- ήταν αόριστη η ηλικία της και το μέρος γέννησής της), η Λέμπιτσκα έφυγε για τη Ρωσία με τον τσαρικό της σύζυγο μετά την επανάσταση, όπου και ο πολυτελής τρόπος ζωής τους τράβηξε τη προσοχή της Τσεκά, της μυστικής αστυνομίας. Το ζευγάρι έφτασε στο Παρίσι το 1918, και η Ταμάρα έκανε μαθήματα ζωγραφικής όταν ο άντρας της δεν μπορούσε να βρει δουλειά. Μέχρι το 1925 είχε καθιερωθεί σαν μία αναγνωρισμένη ζωγράφος αρ ντεκό. Η χρηματοδότηση του Μπουσάρ την διευκόλυνε να αποκτήσει ένα πολυτελές μοντέρνο στούντιο με γυαλί και χρώμιο. Το πορτρέτο του Μπουσάρ της Λέμπιτσκα είναι ελαφρώς συγκεχυμένο. Φαίνεται κομψός και εκλεπτυσμένος, με την πραότητα ενός matinée ειδώλου. Είναι ένας κοσμοπολίτης άντρας του κόσμου και ένας επιστήμονας διασημότητα, που ποζάρει σε μία δυναμική ημι-στροφή με επαγγελματικό εξοπλισμό στα χέρια. Η διπλή προσωπικότητα του Μπουσάρ υπονοείται εξαιρετικά από το ρουχισμό του, που απεικονίζεται με σαρωτικές, κοφτερές σαν ξυράφι γραμμές: με τη πρώτη ματιά θα μπορούσε να φοράει μία απλή εργαστηριακή ρόμπα, αλλά στη πραγματικότητα είναι μία κραυγαλέα λευκή καπαρντίνα καταλληλότερη για ένα ραντεβού στη λεωφόρο των Ηλυσίων Πεδίων παρά για επιστημονική έρευνα. Θεατρικός φωτισμός και δραματικό φόντο αφηρημένων αρχιτεκτονικών επιπέδων δανεισμένα από τον κυβισμό ολοκληρώνουν την εικόνα.