Carl Locher
Γεια σας! Είναι η πρώτη Κυριακή του νέου χρόνου κι έχουμε ετοιμάσει κάτι ιδιαίτερο για σας. Από τις 3 μέχρι τις 24 Ιανουαρίου και κάθε Κυριακή θα σας παρουσιάζουμε κομμάτια από την υπέροχη συλλογή ενός από τα πιο αγαπημένα μας μουσεία στον κόσμο: το Μουσείο Τεχνών του Σκάγκεν στη Δανία. Εκεί εκτίθεται μια εκτενής συλλογή έργων μελών της αποικίας των Ζωγράφων του Σκάγκεν (Skagen Painters), που έζησαν και εργάστηκαν στην περιοχή στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα. Όμορφα πράγματα! Αυτή τη φορά, καθώς είναι η δεύτερη φορά που το Daily Art και το Μουσείο Τεχνών του Σκάγκεν συνεργάζονται, θα θέλαμε να σας παρουσιάσουμε τέσσερα κομμάτια υπό το ευρύτερο θέμα "Η ώρα του λυκόφωτος". Απολαύστε τα!
Η θάλασσα στους πίνακες του Λόσερ είναι συνήθως ατίθαση και κυματώδης, με μικρά και μεγάλα κύματα. Αυτός ο πίνακας, ωστόσο, αποπνέει ένα ξεκάθαρο αίσθημα ηρεμίας, εικονίζοντας το γαλαζωπό χρώμα ενός υπέροχου σεπτεμβριάτικου δειλινού με τρόπο που μοιάζει με νυχτερινό σκηνικό. Ο Καρλ Λόσερ είναι κυρίως γνωστός στη Σκανδιναβία για τα χαρακτικά ψαράδων και πλοίων στη θάλασσα και ήταν υπεύθυνος για τη διδασκαλία της τεχνικής σε πολλούς καλλιτέχνες της εποχής του στα τέλη του 18ου αιώνα. Ωστόσο, ξεκίνησε στην πραγματικότητα - όπως αρκετοί από τους Ζωγράφους Σκάγκεν - ως θαλασσογράφος κι έμεινε πιστός στο θέμα αυτό ως τον θάνατό του.
Πριν εγγραφεί ο Καρλ Λόσερ στη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών της Δανίας στην Κοπεγχάγη το 1872, αποφάσισε να επισκεφτεί το Σκάγκεν για πρώτη φορά. Εντυπωσιάστηκε ιδιαίτερα από την περιοχή και ζωγράφισε αρκετά ψαροκάικα ή ράκη πλοίων στην παραλία και στην ακροθαλασιά. Μία απ' τις αγαπημένες του εμπνεύσεις ήταν ο τρόπος μετακίνησης από το Φρέντρεκσχον στο Σκάγκεν εκείνη την εποχή - η ταχυδρομική άμαξα - ένα ιππήλατο όχημα, που διέσχιζε παραλιακά ένα μεγάλο μέρος της διαδρομής. Σ' αυτούς τους πίνακες είτε δεν υπάρχουν καθόλου είτε υπάρχουν ελάχιστες ανθρώπινες φιγούρες. Ο Λόσερ έζησε στο Παρίσι το 1875-76 και πάλι το 1878-79, για να επιμορφωθεί, αλλά πάντα επισκεπτόταν το Σκάγκεν, όταν επέστρεφε στο σπίτι του στη Δανία. Για πολλά χρόνια ο Λόσερ χρησιμοποιούσε μια τσόχινη σκηνή ως στούντιο και ως κατάλυμα. Αυτή η σκηνή μπορούσε να μεταφέρεται στις παραλίες γύρω από το Σκάγκεν κι έτσι εκείνος προστατευόταν ακόμα και στην κακοκαιρία, ενώ ζωγράφιζε τις εναλλαγές του καιρού και του φωτισμού στις ακρογιαλιές. Το 1910 πια έχτισε ένα σπίτι στη Νότια Παραλία του Σκάγκεν, όπου έζησε μέχρι το θάνατό του το 1915.