Οκτώβριος

Αυτος ο πίνακας εκτέθηκε για πρώτη φορά στο Σαλόν του Παρισιού το 1879, και είναι ένα από τα ζεύγη των σκηνών θερισμού που σηματοδότησαν μία νέα κατεύθυνση στην καριέρα του Ζυλ Μπαστιέν-Λεπάζ ως ζωγράφο. Ο Οκτώβριος είναι μία καταγραφή μίας συννεφιασμένης οκτωβριάτικης συγκομιδής πατάτας, τοποθετημένη σε ένα γυμνό και άδειο από χαρακτηριστικά τοπίο. Εδώ, αντλώνατς έμπνευση από το παράδειγμα του Μιλέ και του Κουρμπέ, ο Μπαστιεν-Λεπάζ σκόπευε να ζωγραφίσει την αγροτική ζωή όπως την ήξερε, γιορτάζοντας τις δυσκολίες της όπως επίσης και την εγγενή αξιοπρέπεια των ίδιων των εργατών. Απεχθανόταν ιδιαιτέρως εκείνους τους αστούς ζωγράφους, των οποίων οι συναισθηματικές θεάσεις της ζωής στο χωριό επιβεβαίωναν την άγνοιά τους σχετικά με αυτή, των οποίων όμως η δουλειά συνέχιζε να γεμίζει τα ετήσια Σαλόν.

Η επιλογή μεγάλων καμβάδων για τις σκηνές θερισμού δεν ενδεικνύει μόνο το φιλόδοξο καλλιτεχνικό πλάνο του Μαοστιεν-Λεπάζ, αλλά επίσης αποκαλύπτει την αυτοπεποίθηση του σχετικά με πρακτική του δεξιοτεχνία. Πιθανώς ήταν το τελευταίο αυτό στοιχείο που εγινε αντιληπτό από το κοινό των Σαλόν. Οι άνθρωποι που αποτελούσαν το κοινό ήταν ιδιαιτέρως ικανοποιημένοι από την ικανότητα του καλλιτέχνη να συνδυάζει τα εκλεπτυσμένα, διακριτά «φινιρίσματα» που προσδοκούσαν από μία κοινότυπη ακαδημαϊκή εικόνα, με τις πιο χαλαρές πινελιές που συσχετίζονταν με τους Ιμπρεσιονιστές.