Η λίμνη της Ζουγκ

Επιστρέφοντας από μια εκτεταμένη διαμονή στις Ελβετικές Άλπεις, ο Τέρνερ πλησίασε τον ατζέντη του με τη νέα ιδέα να ζητήσει χορηγούς για μεγάλα υδατογραφήματα, βασισμένα σε σκίτσα από το ταξίδι. Αυτή η εικόνα του ανατέθηκε από τον Χιου Άντριου Τζόνστοουν Μονρό της Νοβάρ ως μέρος του προγράμματος το 1843 και αργότερα ανήκε στον Τζον Ράσκιν, ο οποίος θεωρούσε τα ελβετικά υδατογραφήματα του Tέρνερ ως το ανώτατο επίτευγμά του. Παρουσιάζεται εδώ η τεχνική ικανότητα που έκανε τον Τέρνερ αμφιλεγόμενο και φημισμένο. Οι μεγαλιώδεις μορφές της λίμνης και των βουνών αποκαλύπτουν διαδοχικά στρώματα χρώματος -που εφαρμόζονται με ρευστές νερομπογιές, στεγνότερα κύματα και ημι-αδιαφανή μίγματα- ενώ η μουντή ομίχλη και οι λαμπερές αντανακλάσεις αποξέστηκαν από τις ήδη χρωματισμένες περιοχές, αποκαλύπτοντας τη λεία, λευκή επιφάνεια του χαρτιού.