Ζήλια

Ο Εντβαρτ Μουνκ ήταν εμμονικός με το θέμα της αγάπης και τις σχέσεις ανάμεσα στους άντρες και τις γυναίκες. Ο σημερινός πίνακας που ονομάζεται Ζήλια θεωρείται πως ανήκει σε μια σειρά από εικόνες που ζωγράφισε ο Μουνκ στη βόρεια Γερμανική παραθαλάσσια πόλη Βαρνεμούντε το 1907. Είναι γνωστή ως Το πράσινο δωμάτιο, εξαιτίας των πράσινων τοίχων στους εσωτερικούς χώρους αυτών των πινάκων. Σε αυτή τη σειρά ο Μουνκ δείχνει την άλλη πλευρά της αγάπης. Οπως μπορείς να φανταστείς, την αρνητική πλευρά.

Το να επιστρέφει σε θέματα που είχε ζωγραφίσει στο παρελθόν ήταν τυπικό για τον Μουνκ. Στη Ζήλια ο Μουνκ επιστρέφει σε ένα θέμα που είχε αναπτύξει στα 1890, εμπνευσμένος από τα δράματα αγάπης και ζήλιας στους κύκλους των καλλιτεχνών και των διανοούμενων στο Βερολίνο.

Ακόμη κι αν ο πίνακας δεν είχε το τίτλο του θα ήμασταν ικανοί να καταλάβουμε τι συμβαίνει μέσα σε ένα λεπτό. Η γυναίκα είναι μεταξύ δύο ανδρών, ένας από τους οποίους κοιτάει προς εμάς με επίμονα μάτια ενώ ο άλλος στέκεται με τα μάτια χαμηλωμένα.                                                                                                                   Ντυμένη με ένα άσπρο φόρεμα με μια σκούρα ζώνη γύρω από τη μέση της, με τα μαλιά της χυτά και τα χέρια της κρατημένα πάνω από το κεφάλι της, η γυναίκα δείχνει τον εαυτό της στους άντρες. Το πρόσωπο της είναι φωτεινό κόκκινο.

Πίσω από τους τρεις μπορούμε να διακρίνουμε ένα πράσινο τοίχο με κόκκινο-μπλε κηλίδες. Το πράσινο χρώμα, το οποίο συχνά συνδέουμε με τη ζήλια, αντανακλάται στο πρόσωπο του άντρα στα αριστερά. Το πράσινο είναι επίσης το συμπληρωματικό χρώμα του κόκκινου, του χρώματος της αγάπης.