Μικελάντζελο (Μιχαήλ Άγγελος)
Η Πιετά Ροντανίνι είναι ένα μαρμάρινο γλυπτό στο οποίο εργάστηκε ο Μιχαήλ Άγγελος από το 1550 έως τις τελευταίες μέρες της ζωής του, το 1564. Στεγάζεται στο Μουσείο Πιετά Ροντανίνι του κάστρου Σφόρτσα στο Μιλάνο. Αυτό το τελευταίο γλυπτό επανεξέτασε το θέμα της Παναγίας που πενθεί πάνω από το σώμα του νεκρού Χριστού, το οποίο είχε εξερευνήσει για πρώτη φορά στην Πιετά του 1499. Όπως και η τελευταία σειρά σχεδίων της Σταύρωσης και το γλυπτό της Αποκαθήλωσης του Χριστού που προορίζεται για τον δικό του τάφο, δημιουργήθηκε σε μια εποχή που η αίσθηση του Μιχαήλ Άγγελου για τη δική του θνησιμότητα (και μαζί με την πνευματικότητά του) αυξανόταν.
Η Πιετά Ροντανίνι ξεκίνησε πριν από την Αποκαθήλωση, αν και στις τελευταίες του μέρες πετσόκοψε το κομμάτι μάρμαρο μέχρι που μόνο το διαμελισμένο δεξί χέρι του Χριστού επέζησε από το γλυπτό όπως είχε αρχικά συλληφθεί. Το φασματικό, που ίσως μοιάζει και με συζυγικό, ζευγάρι της Παναγίας και του Χριστού, είναι μια απόκλιση από τις εξιδανικευμένες μορφές που έδωσαν παράδειγμα στο παλαιότερο στυλ του γλύπτη, και λέγεται ότι μοιάζουν περισσότερο με τις εξασθενημένες μορφές της γοτθικής γλυπτικής από αυτές της Αναγέννησης. Έχει επίσης προταθεί ότι το γλυπτό δεν πρέπει να θεωρείται ημιτελές, αλλά ένα έργο σε μια συνεχή διαδικασία να γίνει ορατό από τον θεατή καθώς αυτός ή αυτή κινείται για να το δει από πολλές οπτικές γωνίες.
Όταν βλέπεις το γλυπτό από ορισμένες οπτικές γωνίες, μοιάζει σαν ο Ιησούς να κρατά τη Παναγία με την πλάτη του, αντί η Παναγία να αγκαλιάζει τον Ιησού. Λέγεται ότι ο Μιχαήλ Άγγελος το δημιούργησε προσεκτικά έτσι ώστε να αντιπροσωπεύει πώς το πνεύμα του Ιησού θα μπορούσε πραγματικά να παρηγορεί τη Παναγία στην απώλεια της.