Frederick Samuel Dellenbaugh
Αυτή είναι η ιστορία που περιγράφει πώς ένας εντυπωσιακός πίνακας και ποιητικές λέξεις βοήθησαν να δημιουργηθεί ένα εθνικό πάρκο. Αν και έχει κατοικηθεί εδώ και πάνω από 7.000 χρόνια από διάφορους νομαδικούς λαούς ιθαγενών της Αμερικής, η απομακρυσμένη περιοχή των φαραγγιών της νότιας Γιούτα ήταν σε μεγάλο βαθμό ανεξερεύνητη και αχαρτογράφητη. Οι φυλές Σάουθερν Πέιουτε που έφτασαν το 1300, ονόμασαν το φαράγγι Μακουντουγουέπ, που σημαίνει «ίσιο φαράγγι» και πιθανώς αναφέρονταν στα πολύ ψηλά, σχεδόν κάθετα τοιχώματα του φαραγγιού. Όταν οι Μορμόνοι έποικοι ήρθαν στην εύφορη κοιλάδα στα μέσα του 1800 για να ασχοληθούν με τη γεωργία και την υλοτομία και για να ξεφύγουν από τις θρησκευτικές διώξεις, ο εποικιστής Ισαάκ Μπεχούνιν ονόμασε το φαράγγι Σιών (Ζάιον), μια βιβλική αναφορά σε μια ουράνια πόλη και έναν τόπο ανάπαυσης. Με έκπληξη και δέος, ανακήρυξε: «Αυτοί είναι οι Ναοί του Θεού, χτισμένοι χωρίς τη χρήση ανθρώπινων χεριών… αυτή είναι η Σιών».
Το 1871 ο Φρέντερικ Σάμιουελ Ντέλενμπαου σε ηλικία 17 ετών, συνόδευσε τον εξερευνητή και τοπογράφο Τζον Γουέσλι Πάουελ σε μια διετή αποστολή για να βοηθήσει στη σχεδίαση και τη χαρτογράφηση της νοτιοδυτικής περιοχής των Ηνωμένων Πολιτειών. Μετά τις εξερευνήσεις του, ο Ντέλενμπάου ταξίδεψε στην Ευρώπη για να σπουδάσει τέχνη στο Μόναχο και το Παρίσι. Όταν επέστρεψε στη Γιούτα το 1903, περίπου 30 χρόνια μετά την αρχική του επίσκεψη, ζωγράφησε το φαράγγι Ζάιον και το παρουσίασε στην Παγκόσμια Έκθεση του Σεν Λιούις το 1904. Ήταν η πρώτη φορά που το Ζάιον εμφανίστηκε στον κόσμο. Οι θεατές έμειναν έκθαμβοι και δύσπιστοι. Πίστευαν ότι οι πανύψηλοι κόκκινοι βράχοι ξεπήδησαν από τη φαντασία του Ντέλενμπάου, τόσο παράξενο ήταν το τοπίο. Ο Ντέλεμπάου δημοσίευσε επίσης ένα άρθρο 17 σελίδων με τίτλο «Μια νέα κοιλάδα των θαυμάτων» στο περιοδικό Σκρίμπνερ, ένα κορυφαίο περιοδικό της εποχής. Ασπρόμαυρες φωτογραφίες συνόδευαν το διανθισμένο κειμενό του: «Δεν ξέρει κανείς πώς να το φανταστεί. Ποτέ πριν ένα τόσο γυμνό βραχώδες βουνό δεν απασχόλησε τη σκέψη μας!... Είναι σχεδόν ασύγκριτο.»
Οι πίνακες και τα ενθουσιώδη λόγια του Ντέλενμπάου ενέπνευσαν τον κόσμο να επισκεφθεί το φαράγγι και συνέβαλαν ώστε ο Πρόεδρος Ταφτ να ανακηρύξει την περιοχή Εθνικό Μνημείο Μακουντουγουέπ το 1909. Μια δεκαετία αργότερα, το Κογκρέσο άλλαξε το όνομα και ίδρυσε το Εθνικό Πάρκο Ζάιον. Είναι το παλαιότερο και πιο δημοφιλές πάρκο της Γιούτα.
- Martina