Βάλτε Μπεκ
Πριν αναπτύξει τη χρήση του άμυλου σε συνδυασμό με την τέμπερα, (τεχνική η οποία θα γινόταν το κληροδότημά του ως ζωγράφου), ο Όττο Βάλτερ Μπεκ ήταν ένας επιτυχημένος πορτρετίστας. Του ανατέθηκε να δημιουργήσει 80 διαφορετικούς πίνακες βετεράνων του Εμφυλίου Πολέμου αφού μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, αποτυπώνοντας τη ώριμη ανδρεία μιας σύγκρουσης που πόλωσε ένα έθνος.
Το Μουσείο Αμερικάνικης Τέχνης Σμιθσόνιαν αργότερα παρουσίασε και αγόρασε αυτούς τους πίνακες. Κατά αυτό τον τρόπο το μουσείο διατήρησε μια περήφανη και πατριωτική συλλογή αυτών των πρώιμων προσπαθειών λιγότερο γνωστών ζωγράφων. Αν και πειραματίστηκε περισσότερο στα τελευταία του χρόνια, αυτά τα έργα αποκαλύπτουν την ευαισθησία και την αφοσίωση στον δυναμισμό ενός εξαιρετικά ταλαντούχου καλλιτέχνη.
Στο νεαρό τυμπανιστή, ο ήλιος χτυπά το κεφάλι του της κεντρικής φιγούρας σχεδόν απότομα, αναγκάζοντάς τον να προστατεύσει τα μάτια του. Η έντασή του αντανακλάται στο γρασίδι γύρω του, καθώς τα κεχριμπαρένια σχήματα θολώνουν στην αύρα. Καθώς οι μίσχοι ανεμίζουν πίσω του, η στολή του αγοριού κινείται σε αντίθετη κατεύθυνση; η στολή τυλίγεται γύρω του και φουσκώνει κάτω από το σηκωμένο του χέρι.
Ακόμα και όταν στέκεται ακίνητο, το θέμα του Μπεκ μοιάζει να κινείται, είτε με τον άνεμο είτε με τη έδαφος από κάτω του. Αυτή η «ροή» είναι ένα αποτέλεσμα που πέρασε ένα μεγάλο μέρος της ζωής του προσπαθώντας να τελειοποιήσει - έως ότου ανέπτυξε την προαναφερθείσα τεχνική. Χρησιμοποιώντας το άμυλο ως βάση για βαφή τέμπερας, ο Μπεκ κατάφερε να δημιουργήσει ένα ιξώδες που του έδωσε τη ρευστή, κυλιόμενη κίνηση που είχε αναζητήσει στα προηγούμενα έργα του.
Ο Βάλτερ Μπεκ και ο φίλος του Ο.Μ. Γέιτς περνούσαν χρόνο στο Ίνισφρι, ένα γραφικό νησί στη μέση μιας λίμνης. Μπορείτε να διαβάσετε γι’ αυτό το όμορφο μέρος και την επιρροή του στους δύο καλλιτέχνες στο άρθρο «Αναζήτηση ηρεμίας στους κήπους του Ίνισφρι».
- Anthony deFeo