Ευγένιος Ντελακρουά
Ο Ευγένιος Ντελακρουά ήταν ανάμεσα στα σημαντικότερα ονόματα γάλλων ζωγράφων, αλλά η τελευταία πλήρως αναδρομική έκθεσή του στο Παρίσι, χρονολογείται το 1963, την εκατονταετία του θανάτου του. Σε συνεργασία με το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης στη Νέα Υόρκη, το μουσείο του Λούβρου πραγματοποιεί μια ιστορική έκθεση με 180 περίπου έργα - κυρίως πίνακες ζωγραφικής - ως αφιέρωμα σε ολόκληρη την καριέρα του. Η έκθεση τελειώνει στις 23 Ιουλίου 2018. Είναι μια από τις πιο σημαντικές εκδηλώσεις φέτος!
Η εξέγερση του Παρισιού στις 27, 28 και 29 Ιουλίου 1830, γνωστή ως Trois Glorieuses (Τρεις Ένδοξες Μέρες), ξεκίνησε από τους φιλελεύθερους δημοκρατικούς για την παραβίαση του Συντάγματος από τη δεύτερη κυβέρνηση αποκατάστασης. Ο Κάρολος Ι', ο τελευταίος βασιλιάς της Γαλλίας από τη Μπούρμπον, ανατράπηκε και αντικαταστάθηκε από τον Λουί Φελίπε, Δούκα της Ορλεάνης. Ο Ντελακρουά, ο οποίος ήταν μάρτυρας της εξέγερσης, τη θεώρησε ως ένα πολύ σύγχρονο θέμα για έναν πίνακα ζωγραφικής. Το αποτέλεσμα που προκύπτει αντικατοπτρίζει το ίδιο ρομαντικό πάθος που είχε εφαρμόσει και στη Σφαγή στη Χίο, έναν πίνακα εμπνευσμένο από τον ελληνικό πόλεμο της ανεξαρτησίας.
Η αλληγορία της Ελευθερίας προσωποποιείται από μια νεαρή γυναίκα του λαού, που φορά το φρυγικό πηλήκιο με τις μπούκλες της να ξεφεύγουν στο λαιμό της. Ζωντανή, φλογερή, επαναστατική, και νικηφόρα, θυμίζει την Επανάσταση του 1789, τo sans-culotte και τη λαϊκή κυριαρχία. Στο δεξί της χέρι κρατά σηκωμένο την κόκκινη, λευκή και μπλε σημαία, ένα σύμβολο αγώνα που ξεδιπλώνεται προς το φως σαν φλόγα.
Δύο ντόπια φτωχοπαίδια έχουν ενταχθεί αυθόρμητα στον αγώνα: το ένα στα αριστερά κρατιέται σφιχτά από το πλακόστρωτο, με τα μάτια του ορθάνοιχτα κάτω από το πηλήκιο πεζικού που φορά. Το δεύτερο παιδί που είναι μία πιο διάσημη φιγούρα στον πίνακα, στέκεται στα δεξιά της Ελευθερίας, σωστό αλητάκι, αποτελεί σύμβολο νεανικής εξέγερσης ενάντια στην αδικία και τη θυσία για έναν ανώτατο σκοπό. Φορά το μαύρο βελούδινο μπερέ (ή φουλάχ) που φοριούνταν από τους μαθητές ως σύμβολο της εξέγερσης, και από τον ώμο του κρέμεται μία τεράστια θήκη κυνηγετικού όπλου. Προχωράει με το δεξί πόδι προς τα εμπρός, με τα δυό του χέρια του κρατούν πιστόλια, το ένα υψωμένο, και με μια πολεμική κραυγή στα χείλη του καθώς προτρέπει τους αντάρτες να πολεμήσουν.
Η γονατιστή φιγούρα με το ψηλό καπέλο μεγαλοαστού ή μοντέρνου αστού μπορεί να είναι ο ίδιος ο Ντελακρουά ή ένας από τους φίλους του. Φορά φαρδύ παντελόνι και κόκκινη υφασμάτινη ζώνη. Φέρει ένα δίκανο για όπλο. Από κάτω, ο πληγωμένος άντρας που ανασηκώνεται κοιτάζοντας την Ελευθερία, φοράει ένα πλεκτό κιτρινωπό κασκόλ, που θυμίζει το χρώμα του φορέματος της ηρωίδας. Η ζώνη του αγρότη και η κόκκινη φανέλα του υποδεικνύουν ότι ανήκε στους προσωρινούς εργαζόμενους στο Παρίσι. Το μπλε σακάκι, η κόκκινη ζώνη και το άσπρο πουκάμισο αντηχούν στα χρώματα της σημαίας.
Αυτό το ρεαλιστικό και καινοτόμο έργο ενέπνευσε έναν από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες του 20ού αιώνα να δημιουργήσει ένα εξίσου εμβληματικό αριστούργημα. Τι εννοούμε; Εδώ είναι η απάντηση.