Μελαγχολία

Για τις επόμενες τέσσερις Κυριακές, θα παρουσιάσουμε τα αριστουργήματα από το Εθνικό Μουσείο Τέχνης της Δανίας :) Απολαύστε τα!

Με μόνο ένα ραβδί για να τους βοηθάει, τρία γυμνά αγόρια μικρής ηλικίας προσπαθούν να παίξουν ένα παιχνίδι, σκοπός του οποίου είναι να περάσει μια μεγάλη μπάλα μέσα από ένα στεφάνι.

Μια γυναίκα με φτερά, χαμένη στις σκέψεις της, σπάει ένα ραβδί, στη διαδικασία να κάνει από ότι φαίνεται ένα άλλο στεφάνι.

Μέσω μιας παρόμοιας μορφής σε ένα χαρακτικό του Άλμπρεχτ Ντύρερ, η καθισμένη γυναίκα έχει ερμηνευτεί ως η προσωποποίηση της Μελαγχολίας, μία από τις τέσσερις ιδιοσυγκρασίες. Οι Αναγεννησιακοί λόγιοι πίστευαν ότι ο κόσμος χτίστηκε από ένα σύστημα συσχετισμών. Η Μελαγχολία συνδέθηκε με τον Κρόνο, το χειμώνα, τον δράκο, τον μόλυβδο και τη γη.

Οι άλλοι τρεις τύποι της ιδιοσυγκρασίας του ανθρώπου είναι ο χολερικός, ο αιματώδης και ο φλεγματικός. Κάθε ένας από αυτούς αντιστοιχούσε σε άλλα στοιχεία, μέταλλα, ζώα και εποχές. Στη ζωγραφική του Κράναχ, η μελαγχολία φαίνεται να συνδέεται με κάτι αρνητικό: μια εξόρμηση δαιμόνων και μαγισσών πραγματοποιείται μέσα σε ένα μαύρο σύννεφο έξω.

Ίσως η Μελαγχολία του Κράναχ αντικατοπτρίζει την αντίληψη του φίλου του Μαρτίνου Λούθηρου για τη μελαγχολία ως ”λουτρό του Σατανά” που πρέπει να καταπολεμηθεί με ”πνευματική χαρά” και πίστη στον Λόγο του Θεού. Όποια κι αν είναι η περίπτωση, ο αινιγματικός χαρακτήρας του πίνακα του Κράναχ το αφήνει ανοιχτό σε ατομική ερμηνεία.