Ο Σαχ Τζαχάν στο θρόνο του παγωνιού (του Γκοβαρντχάν) by  Γκόβαρντχαντ (Govardhan) - 1635 - 16,5 x 12,7 εκ. Ο Σαχ Τζαχάν στο θρόνο του παγωνιού (του Γκοβαρντχάν) by  Γκόβαρντχαντ (Govardhan) - 1635 - 16,5 x 12,7 εκ.

Ο Σαχ Τζαχάν στο θρόνο του παγωνιού (του Γκοβαρντχάν)

μελάνι, αδιαφανής ακουαρέλα, φύλλα χρυσού • 16,5 x 12,7 εκ.
  • Γκόβαρντχαντ (Govardhan) - 17ος αιώνας Γκόβαρντχαντ (Govardhan) 1635

Οι μικρογραφίες της Αυτοκρατορίας των Μουγκάλ εμφανίστηκαν τον 16ο αιώνα στην Ινδία, την περίοδο του αυτοκράτορα Άκμπαρ (Akbar). Αυτή η μορφή τέχνης αποτελείτο κυρίως από μικροσκοπικά πορτρέτα με διακοσμητικά μοτίβα, τα οποία ήταν συνήθως μέρος των αναμνηστικών βασιλικών άλμπουμ. Αυτή η τεχνική κληροδοτήθηκε, από γενιά σε γενιά, μέσω μαθητείας και οικογενειακών δεσμών.

Ο αυτοκρατορικός ζωγράφος Γκοβαρντχάν (Govardhan) ήκμασε κατά την διάρκεια τριών γενιών αυτοκρατόρων Μουγκάλ, και φημιζόταν για τα εκλεπτυσμένα πορτραίτα του. Δημιούργησε αυτή την εικόνα κατά τη διάρκεια της βασιλείας του εγγονού του Άκμπαρ, αυτοκράτορα Σαχ Τζαχάν (Shah Jahan) (ο οποίος αργότερα έχτισε το Taj Mahal). Εδώ απεικονίζει τον αυτοκράτορα να κάθεται στο χαμένο θρόνο το παγωνιού.

Το έργο ανατέθηκε το 1628˙ έχουν υπάρξει αρκετές καλλιτεχνικές αναπαραστάσεις και ιστορικοί απολογισμοί του πολυπόθητου θρόνου του παγωνιού του Σαχ Τζαχάν. Σύμφωνα με ιστορικές μαρτυρίες, ο θρόνος έμοιαζε με ένα περιφραγμένο κρεβάτι πάνω σε μια πλατφόρμα που στεκόταν σε πασσάλους. Όλη κατασκευή ήταν καλυμένη από το σκίαστρο, το οποίο υποστηριζόταν με 12 δοκάρια. Το όνομα του θρόνου προήλθε από τα δύο παγώνια που ήταν σχεδιασμένα πάνω του και διακοσμημένα με πολύτιμους λίθους. Ο Γάλλος κοσμηματοπώλης Ζαν-Μπαπτίστ Ταβερνιέ (Jean-Baptiste Tavernier) επισκέφθηκε το Δελχί το 1665 και είχε την αξιοζήλευτη ευκαιρία να επιθεωρήσει από κοντά το θρόνο. Τα ταξιδιωτικά του ημερολόγια περιγράφουν λεπτομερώς τα εκατοντάδες πολύτιμα στολίδια, όπως μαργαριτάρια, διαμάντια, ρουμπίνια και σμαράγδια. Αυτό το  μεγαλοπρεπές έργο χρειάστηκε επτά χρόνια για να ολοκληρωθεί και πιστεύεται ότι το κόστος του ήταν δύο φορές μεγαλύτερο από εκείνο του Taj Mahal!

Ο Πέρσης κυβερνήτης Ναντέρ Σαχ (Nadir Shah) εισέβαλε στο Δελχί το 1739 και νίκησε τον αυτοκράτορα Μουχάμαντ Σαχ (Muhammad Shah), απόγονο του Σαχ Τζαχάν. Ο κατακτητής ιδιοποιήθηκε το θρόνο και πολλά άλλα πολύτιμα Μουγκάλ αντικείμενα . Πιστεύεται ότι μετά τη δολοφονία του Ναντέρ Σαχ στο Ιράν το 1747, με πρόφαση την αναρχία που ακολούθησε, οι λεηλάτες απογύμνωσαν τον θρόνο απο τα στολίδια του και να μοιράσαν την λεία μεταξύ τους.

Εμπνευσμένοι από το πρωτότυπο του Σαχ Τζαχάν, οι μετέπειτα μονάρχες των Μουγκάλ και των Περσών δημιούργησαν και άλλους υπέροχους θρόνους, που ήταν ταιριαστοί με την πολυτέλεια που χαρακτήριζε τις δύο μεγάλες αυτοκρατορίες.

-Μάγια Τόλα (Maya Tola)