Jean-Auguste-Dominique Ingres
Ο Ζαν Ωγκύστ Ντομινίκ Ενγκρ (Jean-Auguste-Dominique Ingres), ένας Γάλλος νεοκλασικός ζωγράφος βαθιά επηρεασμένος από τις καλλιτεχνικές παραδόσεις του παρελθόντος και ο οποίος φιλοδοξούσε να γίνει ο θεματοφύλακας της ακαδημαϊκής ορθοδοξίας ενάντια στο ανερχόμενο στυλ του Ρομαντισμού, γεννήθηκε σαν σήμερα το 1780. Αυτή η περιγραφή μπορεί να μην ακούγεται πολύ ενδιαφέρουσα, όμως ήταν ένας από τους καλύτερους προσωπογράφους όλων των εποχών. Και ένας από τους αγαπημένους μου ζωγράφους! Απλά κοίτα τον πίνακα που παρουσιάζουμε σήμερα. : )
Η Μαρί Κλοτίλντ Ινέ ντε Φουκώ (Marie-Clotilde-Inès de Foucauld) γεννήθηκε το 1821 και παντρεύτηκε τον Σιγκισμπέρ Μουατεσιέ (Sigisbert Moitessier), έναν πλούσιο τραπεζίτη, το 1842. Το πορτρέτο είναι επηρεασμένο από την τέχνη της αρχαιότητας και την Αναγέννηση. Η πόζα, με το χέρι να αγγίζει το μάγουλο, προέρχεται από μία αρχαία ρωμαϊκή τοιχογραφία θεάς, από το Ερκολάνο (Herculaneum). Αυτό μπορεί να υποδηλώνει ότι, για τον Ενγκρ, η κυρία Μουατεσιέ αντιπροσώπευε το ιδανικό της κλασικής ομορφιάς. Το Πορτρέτο κυρίας του Τιτσιάνο (Tiziano) της Εθνικής Πινακοθήκης (National Gallery) ίσως τον ενέπνευσε να προσθέσει το προφίλ στον καθρέφτη.
Ο Ένγκρ πίστευε ότι η προσωπογραφία είναι λιγότερο ανυψωμένη μορφή τέχνης από την ιστορική ζωγραφική. Όταν του ζητήθηκε για πρώτη φορά από το Μουατεσιέ το 1844 να ζωγραφίσει τη σύζυγό του, ο Ενγκρ αρνήθηκε. Συναντώντας τη, εντυπωσιάστηκε από την ομορφιά της και συμφώνησε. Ο πίνακας έμεινε ανολοκλήρωτος και επτά χρόνια μετά η κυρία Μουατεσιέ έκανε παράπονα. Το 1851, ο Ένγκρ ζωγράφισε ένα όρθιο πορτρέτο (Εθνική Πινακοθήκη Τέχνης, Ουάσιγκτον) προτού επιστρέψει στο καθιστό πορτρέτο, το οποίο τελικά ολοκλήρωσε το 1856. Ο αρχικός σκοπός ήταν να συμπεριλάβει και την κόρη της κυρίας Μουατεσιέ, Κατρίν (Catherine), αλλά είχε μεγαλώσει ώσπου ο Ενγκρ να τελειώσει το πορτρέτο.
Να έχεις μια υπέροχη Πέμπτη!
ΥΓ. Διάβασε για την καλλιτεχνική ζωή του Ενγκρ στην εποχή του Βοναπάρτη εδώ!