Edvard Munch
Μοντέλο για την καμπουριασμένη σιλουέτα ήταν ο φίλος του Μούντ (Munch), Τζάπε Νίλσεν (Jappe Nilssen), ο οποίος, υπέφερε απο ξεσπάσματα ζήλιας μέσα στην τριμελή σχέση ανάμεσα σε εκείνον, τον Κρίστιαν Κροχ (Christian Krogh), και της συζύγου του Όντα Κρόχ (Oda Krogh).
Κάνοντας το έργο ξυλόγλυπτο, ο Μούντ κατάφερε να απλοποιήσει και να συγκεντρώσει την εκφραστικότητα σε αυτήν την εικόνα. Το έργο είναι φτιαγμένο από δύο κομμάτια ξύλου κομμένα στα δύο. Η υφή του του ξύλου χρησιμοποιείται ως σημαντικό στοιχείο της σύνθεσης. Το πρώτο κομμάτι έχει οριζόντιους ετήσιους δακτύλιους, ενώ το υπερκείμενο κομμάτι έχει έντονους κάθετους ετήσιους δακτυλίους.
Εξαιτίας μιας έκθεση στο Βερολίνο το 1902, ο Μούντ ανησυχούσε ότι τα κομμάτια του ξυλόγλυπτου είχαν χαθεί. Έτσι, έκανε μια καινούργια εκδοχή της Μελαγχολίας, αυτήν την φορά χωρίς να αναστρέψει την εικόνα, που ήταν η συνηθισμένη του μέθοδος.
Υ.Γ. Ο Μούντ λάτρευε να ζωγραφίζει κατά την διάρκεια των Σκανδιναβικών βραδιών, εξαιτίας του μοναδικού φωτισμού- δες μια συλλογή από πίνακες με καλοκαιρινά βράδια εδώ<3