Αουγκούστ Μάκε
Ο Άουγουστ Μάκε ήταν διακεκριμένος μεσολαβητής μεταξύ της γαλλικής ζωγραφικής και του γερμανικού μοντερνισμού. Ανήκε στον κύκλο του Blauer Reiter, αλλά ανέπτυξε τη δική του οπτική γλώσσα, κάτι που γίνεται εύκολα αντιληπτό, αρκεί να σταθεί κανείς μπροστά στον πίνακα Άνθρωποι δίπλα στη Μπλε Λίμνη.
Ένας άνδρας, μια γυναίκα και ένα μικρό κορίτσι περπατούν κατά μήκος μιας λίμνης. Όσον αφορά στα μοτίβα, ο πίνακας παραμένει πιστός στην παράδοση ζωγραφικής του είδους του, ειδικά τις Εικόνες Κυριακής από τον Ζωρζ Σερά. Παρά την ελευθερία του χρωματικού συνδυασμού, το πολύχρωμο φθινoπωρινό φύλλωμα είναι σαφώς διακριτό. Το ειδυλλιακό μέρος του περιπάτου μοιάζει σα να είναι Κυριακή, μοιάζει σχεδόν σαν παράδεισος. Όπως είναι χαρακτηριστικό του Mάκε, επικεντρώνεται στον ελεύθερο χρόνο και το joie de vivre - τη χαρά της ζωής. Παρόλο που τα μεγάλα, όμοια σε μέγεθος χρωματικά πεδία του Mάκε αφαιρούν την εντύπωση του βάθους της εικόνας, μπορεί κανείς να νίωσει την κίνηση των ανθρώπων στο χώρο. Ο καλλιτέχνης πήρε μια κυβιστική προσέγγιση, μοντελοποιώντας απλές μορφές. Ψυχρά και θερμά χρώματα διαφορετικών χωρικών και γλυπτικών εφέ συνυπάρχουν με τέτοιο τρόπο ώστε να καθιστούν την εικόνα δυναμική, διατηρώντας συχγρόνως τη δισδιάστατη ενότητα της. Ακόμα κι αν το μοτίβο είναι αρκετά καθολικό, ο πίνακας αντικατοπτρίζει την κατάσταση του καλλιτέχνη κατά τη διάρκεια των διακοπών αναψυχής του στη λίμνη Tουν, όπου έμεινε από τα τέλη Σεπτεμβρίου 1913 έως την άνοιξη του 1914. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η οποία ήταν ιδιαίτερα ευχάριστη για τον Μάκε και τη σύζυγό του , δημιούργησε τον πίνακα του Άνθρωποι δίπλα στη Μπλε Λίμνη. Ένα χρόνο αργότερα, ο Μάκε, ο οποίος ήταν μόλις 27 ετών, σκοτώθηκε στο πεδίο της μάχης στη Σαμπάνια.
Παρουσιάζουμε τη σημερινή δουλειά χάρη στην Kρατική Αίθουσα Τέχνης της Καρλσρούης. <3
Υ.Γ. Ο Γερμανικός εξπρεσιονισμός ήταν ένα επαναστατικό καλλιτεχνικό κίνημα που χρησιμοποιούσε σύγχρονες μορφές έκφρασης, το οποίο αργότερα απαγορεύτηκε από το Ναζιστικό Κόμμα ως «έκφυλο». Ένας καλλιτέχνης του 16ου αιώνα, ωστόσο, ονομάστηκε ο παππούς του εξπρεσιονισμού. Μπορείτε να μαντέψετε ποιος; Εδώ μπορείτε να διαβάσετε για αυτό.