Κλοντ Μονέ
Το 1893, ο Μονέ, παθιασμένος κηπουρός, αγόρασε γη κοντά στην ιδιοκτησία του στο Ζιβερνύ, σκοπεύοντας να χτίσει κάτι «για την ευχαρίστηση του ματιού και επίσης για μοτίβα για ζωγραφική». Το αποτέλεσμα ήταν ο κήπος του με νούφαρα. Το 1899, ξεκίνησε μια σειρά από 18 όψεις της ξύλινης γεφυρούλας που έχτισε πάνω από τη λίμνη, ολοκληρώνοντας δώδεκα πίνακες συμπεριλαμβανομένου του σημερινού, εκείνο το καλοκαίρι. Μερικές από αυτές τις απόψεις, στο τέλος της ζωής του Μονέ, έγιναν καθαρά αφηρημένες. Σήμερα, ωστόσο, παρουσιάζουμε μια εκδοχή που είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα ιμπρεσιονισμού–βλέπουμε φως, χρώματα, νερό και μια στιγμή αποτυπωμένη.
Όπως και άλλοι ιμπρεσιονιστές, ο Κλοντ Μονέ βρισκόταν κάτω υπό την επήρεια της ιαπωνικής τέχνης. Το 1854, όταν υπογράφηκε συνθήκη μεταξύ της Ιαπωνίας και των ΗΠΑ, πλημμύρα ιαπωνικών εισαγωγών κατέκλυσε στις ευρωπαϊκές αγορές εκθέτοντας τους καλλιτέχνες στις φιλοσοφίες και τις καλλιτεχνικές πρακτικές των άπω-ανατολικών χωρών. Αυτά τα προϊόντα έφθασαν στο Παρίσι και οι ξυλογραφίες ουκίγιο–ε εισήγαν τις νέες έννοιες των αβαθών επιπέδων χρώματος, των ασύμμετρων συνθέσεων, των αντισυμβατικών ποζών και των καθημερινών σκηνών στην τέχνη. Ο Μονέ γνώριζε τις γκραβούρες του Χοκουσάι και κατείχε μερικές από αυτές. Η γέφυρα Ζιβερνύ είναι αναμφίβολα μια όμορφη έμπνευση και φόρος τιμής στην ιαπωνική τέχνη.
Μπορείς να μάθεις περισσότερα σχετικά με το πώς η ιαπωνική τέχνη επηρέασε τους ιμπρεσιονιστές στο Μεγα-Μάθημα Ιμπρεσιονισμού. Υπάρχει μια τεράστια ενότητα για αυτό το θέμα! :)
ΥΓ. Γνωρίζες ότι μπορείς να επισκεφτείς το σπίτι του Μονέ σήμερα; Αν σκοπεύεις να το κάνεις, διάβασε πρώτα αυτή τη σύντομη ιστορία του οίκου Ζιβερνύ. :)