عروس هاوایی

مدج تننت در این تصویر از زنی هاوایی در آستانه سعادت زناشویی را به تصویر می کشد که سرش با لی پوئو تاج دارد و نیم تنه اش با میخک های تشریفاتی پوشیده شده است و با آرامش و مسحورانه ازدواج می کند. عروس هاوایی که در اوج حرفه تننت ارائه شده است، نشان دهنده تنوع سبکی از رنگ های درخشان و خطوط برجسته رنگ محلی (1934) به ترکیب بندی های فرومایه و اثیری است. مجله آپولو لندن می‌گوید: «تننت با استفاده از یک ضربه‌ای سنگین به شیوه‌ای مبتکرانه، به بوم‌هایش کیفیت درخشانی می‌دهد، که فیگورها به آرامی از آن جدا می‌شوند، همانطور که می‌توان اشکال را در محیطی از مه رنگین کمانی تشخیص داد.» در پشت پرده‌ای دیافانیک و جوی، روغن‌های مکمل به یکی از ماتریارک‌های پویای تننت می‌آمیختند و طرح کلی کبالت این شکل را با چرخش‌های اطرافش ترکیب می‌کنند.

در سال 1935، عروس هاوایی با پنج تابلوی نقاشی مهم دیگر به نمایش های یک زن در پاریس، لندن، قاهره و نیویورک سفر کرد. سال بعد، او عروس هاوایی و سواری قدیمی هاوایی را برای حضور در مجموعه ای از نمایشگاه های کالیفرنیا انتخاب کرد. در حالی که هر دو اثر به گرمی در لس آنجلس و سانفرانسیسکو مورد استقبال قرار گرفتند، در Oakland Annual رد شدند. دیگو ریورای خشمگین شخصاً به تننت نوشت تا خشم خود را از "حماقت" کمیته تخلیه کند و افزود: "اگر من در هیئت منصفه بودم و عکس های شما را رد می کردم، فوراً انکار می کردم!"

با این وجود، عروس هاوایی محبوبیت زیادی داشت. در واقع، تننت که به منتقد سرسخت کارهای خود معروف بود، خود اعتراف کرد که «یکی از معدود نقاشی‌هایی است که من تقریباً از آن راضی هستم». یکی از علاقه مندان به هنر مدرن، بوم را از دومین نمایشگاه تننت در لندن خریداری کرد و سال ها پس از آن در کنار آثار پیکاسو، ماتیس و بونارد در گالری خود آویزان بود. هنگامی که ماج و همسرش بنیاد هنری تننت را در سال 1954 تأسیس کردند، کلکسیونر انگلیسی با اکراه عروس هاوایی را به او فروخت. به مدت 51 سال، مجموعه بنیاد - بزرگترین کار تننت در جهان - در خانه خود هنرمند هونولولو به نمایش عمومی گذاشته شد. این اثر اکنون در مرکز هنری ایزاکس در جزیره بزرگ هاوایی مستقر است، جایی که نگاهی به گذشته بزرگ از زندگی و میراث تننت تا 12 نوامبر در معرض دید قرار خواهد گرفت.