پری

یکی از برجسته‌ترین مجمسه‌سازان قرن 19 هریت گودهو هاسمر بود. او که به‌خاطر مجسمه‌های ادبی و تاریخی‌اش از قهرمانان ملی به حساب می‌آید با ایجاد حرفه‌‌ای به‌عنوان مجسمه‌ساز، نقش‌های سنتی را به چالش کشید. 

هاسمر در واترتاون ماساچوست و توسط پدرش بزرگ شد کسی که پس از مرگ مادر و سه خواهر و برادرش بر اثر سل، او را تشویق به فعالیت‌های فیزیکی می‌کرد. او به یک قایق‌ران، اسکیتر و  سوارکاری ماهر تبدیل شد و در عین حال استعداد واقعی خود را در مدل‌سازی با خاک رس نشان داد. او که با کلیشه‌‌‌های جنسیتی در دوران خود مخالف بود، به تنهایی در طبیعت غرب ایالات متحده آمریکا سفر کرد و در میان راه با سرخپوستان قبیله‌ی داکوتا ملاقات کرد.

با وجودی که تسلط بر آناتومی برای هنرمندان و مجسمه‌سازان امری ضروری بود، زنان بر خلاف مردها مجاز به شرکت در کلاس‌هایی که از مدل زنده‌ی برهنه استفاده می‌شد نبودند، بنابراین هاسمر به دانشکده پزشکی رفت، جاییکه می‌توانست در کلاس‌های آناتومی شرکت کند. او با تشویق شارلوت کوشمن بازیگر، در سال 1852 با او به رم نقل مکان کرد، جایی‌که در آن شاگرد هنرمند انگلیسی جان گیبسون شد. هاسمر با دیگر هنرمندان و نویسنده‌ها در یک مستعمره‌نشین زندگی می‌کرد. او کسب و کار خود را تاسیس کرد و توانست از طریق فروش کارهایش به استقلال مالی کامل دست پیدا کند.

"پری"‌ (1855) پری دلنشین "رویای نیمه‌شب تابستان" شکسپیر را جاودانه می‌کند. در این مجسمه، علاقه‌ی بسیار هاسمر به جزییات در ترکیب ظریف بال‌ها و جزییات دقیق ستون قارچی شکل که پری روی آن قرار گرفته قابل مشاهده است. پری، سوسکی را دست بالارفته‌ی خود نگه داشته است درحالی که آماده می‌شود تا حوری جنگل را پرتاب کند. شاهزاده‌ی ولز این مجسمه را خریداری کرد که باعث شد علاقه و فروش آن بالا رود؛ او برای پاسخ به تقاضای "پری" بیشتر از 30 کپی از آن را ساخت که باعث شد این قطعه از نظر مالی موفق‌ترین اثر او باشد.

هاسمر علاوه بر اینکه یک مجسمه‌ساز موفق بود، به عنوان یک فمنیست، ماجراجو، روحیه مستقل و کارآفرین هم شناخته می‌شد. آخرین اثر او ملکه ایزابلا بود که به سفارش شهر سانفرانسیسکو ساخته شد. او در سن 77 سالگی و در واترتاون ماساچوست از دنیا رفت، همان جایی که حرفه‌اش متولد شد.

- هایدی وربر