Alexander Roslin
در تابستان سال 1754، از الکساندر روسلین خواسته شد تا از طرف کارل گوستاو تسین وظیفه خریدهای مختلف را به عهده بگیرد.هنگامی که هنریک ویلهلم پیل، شاگردِ تسین، در اواسط 1760برای یک سفر مطالعاتی در اروپا به پاریس سفر کرد،روسلین و همسرش با آغوشی باز او استقبال کردند.روسلین به عنوان یادبودی دوستانه پرتره ای از خود و همسرش، ماری سوزان ژیروس را در کنار سه پایه در حال کار کردن روی تصویری از پیل با پاستل، نقاشی کرد.این نقاشی در اواخر بازدید پیل به تصویر کشیده شد.پرتره ی درونِ پرتره هرگز پیدا نشده، اما چندین کپی از نسخه های اولیه آن وجود دارد که توسط ماری سوزان ژیروس در سال قبل کشیده شده بودند.
جعبه ی طلایی در تصویر که روسلین به آن اشاره میکند هم بخشی از هویت معماگونه ی نقاشی است که احتمالا هدیه ی خداحافظیِ مجللی است از سوی روسلین برای پیل. نوشته ی خطی روی قاب (دور از هم اما همچنان نزدیک) به وضوح مشخص میکند که این پرتره یک نشانه ی دوستی است.پیل به احتمال زیاد این نقاشی را در همان سال یا در سال های بعدی دریافت کرد.کمی پس از بازگشتش به سوئد،او با آنا یوهانا گریلِ کوچکتر، دختر کلس گریل بزرگ، مدیر سابق شرکت هند شرقی سوئد ازدواج کرد.شواهد نشان می دهند که زن جوانتری که روی جعبه ی طلایی نقاشی شده خانم گریل است در حالی که زن مسن تر، مادرش، آنا یوهانای بزرگ است.
با این ملاحظات،به سادگی می توان درک کرد که چرا روسلین در سپتامبر 1775 احساس کرد که باید پرتره ی خانواده ی گریل را که اکنون در موزه ی هنر گوتنبرگ نگهداری می شود نقاشی کند.نقاشی بیوه ی آنا یوهانا گریلِ بزرگتر به همراه فرزندانش آدولف اولریک و آنا یوهانای جوان به آسانی با پرتره ی گروهی روسلین ها که اکنون توسط موزه ملی سوئد خریداری شده گره می خورد.با این حال، این پرتره ی خانوادگی شامل داماد خانم پیل نمی شود بلکه همسر فقید او در تصویر حضور دارد.مطابق با این قرارداد، او در درجه دیگری از واقعیت و در قالب یک پرتره ی پاستلی توسط گوستاو لوندبرگ در پس زمینه به تصویر کشیده شده است.کتیبه ی آویز هم چند سطح به معنی این تصویر اضافه میکند: (دور از هم اما همچنان نزدیک/تا ابد متحد)
ما نقاشی امروز را به لطف موزه ی ملی استکهلم ارائه دادیم، به زودی میتوانید درباره ی مجموعه ی آنها اطلاعات بیشتری پیدا کنید...اما فعلا هیسسس!:)