بااینکه از دورهی اولیهی زندگی و تحصیلات گوئیدو کانیاچی چیز زیادی در دست نیست، وی در طول زندگی خود به خاطر برقراری توازن بینظیر میان درام و ظرافت در نقاشیهایش مشهور بود. او به واسطهی اینکه پسر یک تاجر خز ثروتمند بود، توانست در مقطعی از دوران آغازین کارش به رم سفر کرده و نیز در بولونیا تحصیل کند. او بعدها در ونیز به کار و زندگی پرداخت، و بخش بعدی زندگیاش را در خدمت دربار لئوپولد اول در وین بود. داوود با سر جالوت که کانیاچی آن را در مدت اقامتش در ونیز کشیده است، لحظهای پس از به قتل رسیدن دشمن غولپیکر را به دست بچهقهرمان به تصویر میکشد. صحنههای دراماتیک و حتی خشن انجیل در عصر احساساتزدهی باروک پرطرفدار بودند، مخصوصا در تقابل با تصاویر باوقار رنسانس از مریم مقدس و فرزندش و از امر بشارت. استفادهی تئاتری از نور و سایه یادآورِ کاراواجو، استاد باورک، است اما کانیاچی گونهای از شکوه و ظرافت را در تصویرش از داوود حفظ میکند.
موزهی کلکسیون هنر کلمبیا
این نقاشی تا 22 جولای 2018 در موزهی هنر سینسیناتی در نمایشگاه کانیاچی: ترسیم زیبایی و مرگ قابل مشاهده است. کاش من هم میتوانستم ببینمش! :)