تامس گِینزبارو، متولد 1727 در سافلک (متوفی 1788)، پرترهنگار و منظرهنگار انگلیسی بود. او که از بنیانگذاران رویال آکادمی حساب میشد در ابتدای کارش متاثر از ویلیام هوگارت و بعدا آنتونی ون دایک (که به دلیل پرترههایش از چارلز اول انگلستان مشهور است) بود. وی در سال 1759 از سافلک به بَث، و در 1774 از بث به لندن نقل مکان کرد. همینجا بود که در دههی 1780 به ارتقاء تکنیک نقاشی پشت شیشه و وسیلهای پرداخت که نامش را جعبه نمایش گذاشته بود تا نقاشیها را از پشت با شمع روشن کند. بدین ترتیب اثری تابناک به وجود میآمد که بیشتر با صحنههای شبانه تناسب داشت. اسلایدهای نقاشیشده به واسطهی روزنهای که بر لنزی بزرگنما سوار بود از جلوی جعبه دیده میشدند. نتیجهی کلیِ عناصرِ ترکیبشونده علاوه بر نورپردازی از پشت، فهم دراماتیکی از نور به دست میداد، به همان شکلی که ما احتمالا در واقعیت آن را درک میکنیم.
این نقاشی که در شب واقع شده کلبهی کوچکی را کنار یک آبگیر به تصویر میکشد که با نوری که از درِ باز و پنجرهها میتابد جان گرفته است. انگار منتظرمانند —پیکرهای میان چارچوب در منتظر است تا ما را به داخل جایی دعوت کند که اقامتگاهی دنج و گرم به نظر میرسد. تشخیص این که ستون دود سفید بالای دودکش بخشی از آسمان است یا دود احتمالی آتش، سخت است. ولی من دوست دارم فکر کنم دومی است. جنگل پیرامون با ضربهقلمهای سریع و قاطع کشیده شده که در دورهی خودش امپرسیونیستی به نظر میآید، و ماه کامل از میان درختان به سمت چپ سرک میکشد.
جعبه نمایش گینزبارو هنوز هم موجود است و همراه چند اسلایدِ جانبهدربرده در موزهی ویکتوریا و آلبرت لندن نگهداری میشود.
- سارا میلز