نقاشی در مولن روژ شبی عادی از محله مون مارتر پاریس در اواخر قرن ١٩ میلادی را نمایش می دهد. چائو-یو-کوی دلقک یکی از زنان در حال رقص است ؛ جان آوریل ترانه خوان در پشت سر اوست و رو به تماشاچیان ایستاده است. لوترک از سنت مرسوم نقاشان فرانسوی در به نمایش در آوردن صحنه های اجتماعی پیروی می کرد. برخلاف رئالیست ها، او به کشیدن یک صحنه اکتفا نکرده بلکه او تجربیات شخصیش در یک رنگی خویش با مردم حاشیه نشین را در این آثار به تصویر می کشد.
پی نوشت : امیدوارم عصر دل انگیزی داشته باشی ... شاید همراه با رقص باشه؟
یا شاید بخواهی با تولوز-لوترک به کاباره بری! پوسترش اینجا ببین.