پرتره ای از پائولو موریگیا

این پرتره به درستی یکی از شاهکارهای نقاش زن اهل میلان ایتالیا، فِدِ گالیسیا قلمداد میشود که به خاطر سبک دلپذیر طبیعت بی جانش مشهور بود.  

در امتداد حاشیه بالایی قاب نوشته ای در حال توضیح موضوع است - مورخ 72 ساله میلانی پائولو موریگیا، ژنرال انجمن عیسی (معروف به یسوعی‌ها و هم‌چنین ژزوئیت‌ها) - و تاریخ 1596. او در حال نوشتن ابیاتی برای خود هنرمند نشان داده میشود. اثر به گونه ایست که او انگار تازه از نوشتن خود سر بلند کرده است و بعد از برداشتن عینک نگاه خود را به بیننده میدوزد.

نشاط و شادابی که مستقیماً از نگاه موریگیا ناشی میشود چشمگیر است، و به همان اندازه مطالعه عمیق این هنرمند در  چهره شناسی (physiognomy) سوژه قدرتمند است. فِدِ گالیسیا در اینجا دانش عمیق خود را از سنت و روش های رایج کشیدن پرتره به سبک لمباردها را نشان میدهد، به خصوص آثار مورونی و همینطور لورنزو لوتو در حالی که جزئیات بازتاب در لنزها از یک سنت اروپای شمالی الهام گرفته شده است. کتاب هایی که روی میز چیده شده اند، با یک وفاداری واقعه گرایانه ای، مشابه آثار سبک طبیعت بی جان، به تصویر کشیده شده اند. آن کتاب ها شامل مشهورترین اثر موریگیا هستند، از جمله اشراف میلان (La Nobiltà di Milano).

این پرتره که توسط فِدِ گالیسیا خلق شد برای موریگیا بسیار ارزشمند بود و او این نقاشی را اثری با شباهتی بالا میدانست.

ما نقاشی امروز را به لطف گالری تصاویر آمبروزیانا در میلان ارائه میکنیم :)

پی نوشت: در اینجا هم یکی دیگه از نقاشی های زیبای از این هنرمند زن فوق العاده رو پیدا میکنین، با عنوان یک شیشه کمپوت با هلو، گل های یاس، میوه بِه و یک ملخ! >3