ونسان ون گوگ
در چنین روزی در جولای ۱۸۹۰، ونسان ون‌گوگ، یکی از تاثیرگذارترین هنرمندان تاریخ پس از شلیک با تپانجه‌ی سوزنی لوفاشه‌ی ۷ میلی‌متری به سینه‌اش، در ۳۷ سالگی درگذشت. هیچ شاهدی هنگام این اتفاق اسرارآمیز حضور نداشت. شلیک گلوله ممکن است در گندم زاری که در آن نقاشی می‌کرد یا کاه انباری محلی صورت گرفته باشد. ونسان ۳۰ ساعت در بسترمرگ بود. «غم و غصه تا ابد باقی می‌ماند» به گفته‌ی تئو، آخرین کلمات او [پیش از مرگ] بود.
در اینجا خودنگاره‌ای نسبتا شاد را می‌بینیم. هنرمند در حالیکه لباس‌های روشن تابستانی به تن دارد، ما را با یک چشم آبی و یک چشم سبز بررسی می‌کند. برای کشیدن این خودنگاره، ون‌گوگ از جایگزین ارزان قیمت بوم، مقوا، استفاده کرده است. او سپس لایه‌ای از آستر با خطوط ضربه‌ای بنفش را به کار برده است. اما رنگدانه‌ی موجود در رنگ بفش به مرور زمان بسیار کم‌رنگ شده است. هنوز چند ضربه‌ی صورتی قلم‌مو روی شانه‌هایش قابل‌رویت است. در نتیجه، رنگ‌های اصلی که ون‌گوگ با دقت ترکیب کرده بود، از دست رفته‌اند. برای مثال، پس‌زمینه‌ی بنفش نقاشی زمانی در تضاد با کلاه حصیری زردش بوده است.
اثر امروز را با تشکر از موزه‌ی ون‌گوگ تقدیمتان می‌کنیم. : )
اگر دوست دارید هر روز شاهکارهای بیشتری از ون‌گوگ داشته باشید، لطفا دفترچه یادداشت ون‌گوگ ما را اینجا ببینید : )
پ.ن. در اینجا ۱۰ خودنگاره از ون‌گوگ است که حتما باید با آن آشنا شوید.