باغ میوه

در چنین روزی در سال ۱۹۴۳، مردم گتوی ورشو علیه آخرین تلاش آلمان نازی برای انتقال جمعیت گتو به اردوگاه‌های مرگ مایدانک و تربلینکا شورش کردند. این شورش زمانی آغاز شد که مردم گتو مقابل یورگن اشتروپ، سرلشکر پلیس ایستادگی کردند؛ کسی که دستور آتش زدن گوشه گوشه‌ی محله‌ی گتو را داد، [این شورش] در شانزدهم ماه مه به پایان رسید. در مجموع ۱۳۰۰۰ نفر از یهودیان کشته شدند، تقریبا نیمی از آنها زنده زنده سوزانده شدند یا بر اثر خفگی جان باختند. 

امروز نقاشی بسیار آرامش‌بخشی را تقدیمتان می‌کنیم که سیمخا تراختر، هنرمند یهودی خالق آن است. باغ میوه با رنگ‌های تند، رنگ‌گذاری ضخیم و بازنمایی پویای طبیعت، تمام خصوصیات ویژگی بازده هنری سیمخا تراختر را نشان می‌دهد. این اثر حدود سال ۱۹۲۸، در زمان اقامت این نقّاش در فرانسه خلق شده‌است. 

سیمخا (سیمون) تراختر در شانزدهم سپتامبر ۱۸۹۴ در لوبلین متولد شد. او در خانواده‌ای ثروتمند به دنیا آمد و پدرش بازرگانی یهودی بود. خاستگاهش بسیار بر آثارش تاثیر داشت و منبع الهام بسیاری از مناظر شهری تراختر بود. درباره‌ی دوران کودکی این هنرمند، نظرش درباره‌ی اعتقادات مذهبی اجدادش و سطح فصاحتش در زبان ییدیش اطلاعات زیادی در دست نیست. به لطف توان بالای مالی خانواده‌اش، توانست بیشتر زمان خود را به طراحی و نقاشی اختصاص دهد. او در مدرسه‌های هنر ورشو، کاراکف و وین شرکت کرد. نقطه‌ی عطف زندگی هنری تراختر، اقامتش در پاریس از سال ۱۹۲۵ تا ۱۹۲۹ بود. تراختر در فرانسه قادر بود تا هنر خود را با آثار هم‌دوره‌ای‌هایش مقایسه کند. این امر موجب شد تا تغییراتی اساسی در سبک نقاشی‌هایش ایجاد کند. پس از آنکه در سال ۱۹۳۰ به لهستان بازگشت، اولین نمایشگاه از آثارش در ساختمان مشارکت یهودی برای تبلیغ هنرهای زیبا در ورشو برگزار شد. از آن زمان به بعد، تراختر نقاشی‌های خود را به طور مرتب برای عموم به نمایش می‌گذاشت. 

تراختر در زمان وقوع جنگ در شهر کوچک کازیمیرز دالنی بود؛ هیچ اطلاعاتی درباره‌ی حوادثی که در ماه‌های اولیه‌ی حملات نظامی برایش پیش‌ آمد، ثبت نشده‌است. تراختر پیش از سال ۱۹۴۰ در گتوی ورشو اقامت داشت. اواخر سال ۱۹۴۱ و ۱۹۴۲ یودنرات ورشو (شورا‌ی یهودی) به میزان کافی بودجه برای بازسازی اتاق جلسات برای مقرش در خیابان گریزیبوسکا دریافت کرد. قرار بود تا اتاق بازسازی‌شده با دیوارنگاره‌ای از ایوب تزیین شود. به سه هنرمند سفارش انجام این پروژه را دادند: تراختر، فلیکس فرایدمن و ساموئل پوترمن. در مه ۱۹۴۲ پس از کار کردن حدود یک سال برای این پروژه، تراختر ضربه‌قلم نهایی را بر آخرین نقاشی عمرش حک کرد‌. به احتمال زیاد نیرو‌های آلمانی با حمایت مالی از کارهای مربوط به بازسازی، سعی بر ساکت کردن شهروندان گوش‌به‌زنگ گتو داشتند. تنها پس از گذشت دو ماه، گروس اکتسیون (عملیات بزرگ براندازی) را آغاز کردند. در بیست‌وپنجم آگوست ۱۹۴۲، تراختر دستگیر شد و به گمان بسیار در اردوگاه مرگ تربلینکا جان باخت. [نیروهای نازی] مقر یودنرات با دیوارنگاره‌اش و کل محله‌ی گتو را به خاک نشاندند. 

اثر امروز را به لطف موسسه‌ی تاریخی وابسته به یهودیان در ورشو تقدیمتان می‌کنیم. آثار بیشتری از سیمخا تراختر و دیگر هنرمندان یهودی از دوره‌ی پیش از جنگ جهانی برای مشاهده در پورتال دِلِت موجود است. 

پ.ن. ارنا روزنستین داستان زندگی شگفت‌انگیزی دارد. او بازمانده‌ی هولوکاست، کومونیست و مهم‌تر از آن یک هنرمند بود.