نیلوفرهای آبی و پل ژاپنی

در سال ۱۸۹۳، مونه، باغبانی پرشور، یک قطعه زمین را در نزدیکی ملک خود در ژیورنی خریداری کرد و قصد داشت چیزی "برای لذت چشم و همچنین موتیف‌هایی برای نقاشی" بسازد. نتیجه برکه نیلوفرهای آبی او بود. در سال ۱۸۹۹، او مجموعه‌ای از ۱۸ منظره از پل چوبی بر فراز برکه‌ای را که ساخته بود آغاز کرد و دوازده نقاشی، از جمله نقاشی کنونی، در تابستان آن سال را تکمیل کرد. برخی از این مناظر، در پایان زندگی مونه، کاملا انتزاعی شدند. اما امروز نسخه‌ای را ارائه می‌کنیم که نمونه‌ای عالی از امپرسیونیسم است–ما نور، رنگ‌ها، آب، و لحظه‌ای ثبت‌شده را می‌بینیم.

همانند دیگر امپرسیونیست‌ها، کلود مونه تحت طلسم هنر ژاپنی قرار داشت. در سال ۱۸۵۴، زمانی که مپیمانی بین ژاپن و ایالات متحده امضا شد، سیل واردات ژاپنی وارد بازارهای اروپایی شد و هنرمندان را در معرض فلسفه ها و شیوه های هنری کشورهای شرقی قرار داد. این واردات به پاریس رسیدند، و حکاکی‌های چوبی اوکی‌یوئه، مفاهیم بدیع صفحه‌های تخت پر از رنگ، ترکیب‌بندی‌های نامتقارن، ژست‌های نامعمول، و صحنه‌های روزمره را وارد هنر کردند. مونه چاپ‌های هوکوسای را می‌شناخت و صاحب تعدادی از آنها بود. پل ژیورنی او بدون شک الهام گرفته از و ادای احترام به هنر ژاپنی است.

می‌توانید در دوره عظیم امپرسیونیسم ما درباره چگونگی تأثیر هنر ژاپنی بر امپرسیونیست‌ها بیشتر بدانید. یک درس بزرگ درباره این موضوع وجود دارد! :)

پ.ن: آیا می‌دانستید که امروز می توانید به خانه مونه سر بزنید؟ اگر قصد انجام این کار را دارید، ابتدا این تاریخچه مختصر از خانه ژیورنی را بخوانید. :)