چشم‌اندازی از کوه فوجی در دور دست

امروز از هنرمندی می‌گوییم که سابقه معرفی‌اش را نداشته‌ایم: امیل اورلیک یک نقاش، هنرمند چاپ فلزی و سنگی است. او در پراگ متولد شد، که در آن زمان بخشی از امپراطوری اتریش-مجارستان بود، و در پراگ، اتریش و آلمان زیست و کار کرد. 

اورلیک همانند هنرمندان معاصر خود، مجذوب هنر ژاپنی و چشم‌اندازهای محلی بود. سرآغاز این علاقه [مشترک] به آشنایی اروپاییان با هنر و مصنوعات ژاپنی، خصوصاً با چاپ‌های چوبی، در میانه قرن نوزدهم برمی‌گردد. ژاپن با گشودن تدریجی بنادر خود به روی تجار غربی، امکان این تبادل فرهنگی را فراهم آورد.  تعهد اورلیک به کندوکاو موشکافانه در فرهنگ ژاپنی، او را از همتایان خویش متمایز می‌کرد. او نه تنها مشتاق شناخت محاسن هنر ژاپنی بود، بلکه مشتاق یادگیری فنون چاپ چوبی ژاپنی تحت نظر استادان این هنر در ژاپن بود. روحیه ماجراجویانه اورلیک او را تبدیل به یکی از اولین هنرمندان اروپایی‌ای کرد که در اوایل قرن بیست راهی ژاپن می‌شدند؛ او نظیر امثال گوگن و نولده، به کشف عوالم ناشناخته و آشنایی با فرهنگ‌های مختلف پرداخت. دوره ده ماهه آموزش هنری او در ژاپن تاثیر چشمگیری بر آثار آینده‌اش گذاشت، و به او شهرت یک "مبلغ راستین فرهنگ شرق آسیا" را بخشید. 

اورلیک در این اثر، که مشخصاً نمایانگر وامداری او به هنر ژاپنی است، زیبایی ناب طبیعت ژاپن را پررنگ می‌کند. مسطح بودن (Flatness)، عناصر تزئینی، سبک‌مندی (Stylization)، نقطه نظر بالا رفته، و ترکیب‌بندی فرمی (Formal composition) که شاخصه آن استفاده از رنگ‌های زنده و اجتناب از به کارگیری سایه است، در اثر مشهود هستند. 

اگر به اندازه اورلیک به هنر ژاپنی علاقه دارید، حتماً سری به مجموعه پنجاه تایی کارت پستال‌های هنر ژاپنی در فروشگاه دیلی‌آرت بزنید. 

پ.ن: در اواخر قرن نوزده و در قرن بیست، دنیای غربی دوره شیفتگی خود با هنر و فرهنگ ژاپنی، معروف به ژاپنیسم، را از سر گذراند. ببینید که چطور ابعاد مختلف فرهنگ اروپایی را متاثر کرد! با داستانی مخالف با امیل اورلیک، یعنی کیوهارا تاما آشنا شوید، نقاشی ژاپنی که به سیسیل رفت و تحت نام النورا راگوسا شهرت یافت.