Caspar David Friedrich
در به تصویر کشیدن یک مکان دورافتاده و مقدس، کاسپار داوید فریدریش، استاد رمانتیسیسم آلمانی، تقارن دقیقی را بر طبیعت آورده و به رویکردی اشاره می‌کند که فراتر از یک بازتولید واقع‌گرایانه ساده است. فریدریش از طریق استفاده‌ای پیچیده از نمادگرایی، قلمروهای طبیعت و مذهب را در هم می‌آمیزد، و آمیختگی هماهنگی را ایجاد می‌کند که می‌تواند به عنوان مسیری دشوار به سوی رستگاری مسیحی یا پیگیری یک دولت ایده‌آل مسیحی تفسیر شود. این امر با پیش‌زمینه ناهموار و پر از خار در تضاد با روشن شدن تدریجی اتمسفر پس‌زمینه نشان داده می‌شود. این ترکیب‌بندی با حضور کلیسای نئوگوتیک به اوج خود می‌رسد که نمادی از نهایت تعالی است.
علاوه بر این، چیدمان درختان صنوبر مفهوم رمانتیک مقایسه معماری گوتیک با فرم‌های طبیعی و گیاهی را تداعی می‌کند و شباهت‌هایی بین این دو ترسیم می‌کند. همچنین، سبک گوتیک با هویت ملی آلمان گره خورده بود.
جالب است که کار فریدریش در زمان زندگی‌اش در گمنامی نسبی فرو رفت، اما در اوایل قرن بیستم دوباره کشف شد، به ویژه در زمینه پرشور ناسیونالیسم آلمانی.
پ.ن: کاسپار دیوید فریدریش استاد نقاشی‌های ترسناک و نوستالژیک بود. هنر او را از این ۱۰ نقاشی کشف کنید! و برای داستان‌های بیشتر در مورد این نقاش بی‌نظیر، مقالات زیر را ببینید.