کشتی‌های گرفتار در کرانه‌ی سنگی

لودولف باکایزن، نقّاش آلمانی، ابتدا زیر نظر پدرش آموزش دید تا کاتب شود. در سال ۱۶۴۹ م.، به آمستردام نقل مکان کرد؛ شهری که در آن مهارت‌های عالی خوشنویسی‌اش به کمکش آمد و برایش شغل مناسبی را، منشی‌گری یکی از معتبرترین تاجران شهر، فراهم کرد. مهارت استثنایی باکایزن در طراحی، در نهایت او را به سمت حرفه‌ی نقاشی سوق داد که سریعا به موفقیت‌ ختم شد. باکایزن علاقه‌ی خاصی به ثبت تأثیرات آب و هوا بر سطح دریا داشت. سوژه‌ای که با مهارتی بی‌نظیر به تصویر می‌کشید. باکایزن در اواخر قرن هفدهم میلادی، به عنوان برترین دریانگار هلند شناخته شد. او برای مشتریان سلطنتی و اشرافی در سراسر اروپا، آثار دریانگاری خلق می‌کرد. امروز استعداد باکایزن را با این صحنه‌ی شگفت‌انگیز دریایی ستایش می‌کنیم. 

در این اثر، سه کشتی باربر از نوع خاصی را می‌بینیم که در قرن هفدهم میلادی نقش مهمی در افزایش رونق هلند داشت. این ناوهای دریایی با پرچم‌‌هایی به رنگ‌های زنده‌ی قرمز، سفید و آبی جمهوری هلند، نماد رفاه ملی‌اند در حالیکه به طوری خطرناک و بسیار نزدیک ساحل سنگی می‌لغزند. تمام کشتی‌ها از قبل یک دکل از دست داده‌اند و می‌شود مدرک این ویرانی را در آواری مشاهده کرد که در آب خاکستری فولادی رنگ پسزمینه شناور است. اما در میان این فاجعه‌ی قریب‌الوقوع، کور سوی امیدی پدیدار می‌شود؛ در عینی که پرتوهای طلایی رنگ خورشید از ابرهای بدشگون می‌گذرند و به ملوانان مستاصل علامت می‌دهند که‌ طوفان در آستانه‌ی آرام گرفتن است. این صحنه یادآور حقیقت تکان‌دهنده‌ی ناپایداری زندگی است. 

پ.ن. اگر از صحنه‌های دریایی خوشتان می‌آید، لطفا به مجموعه کارت پستال ۵۰تایی عالی ما از دریا، کشتی و ساحل نگاهی بیندازید. 

پ.ن۲. اگر طرفدار دریانگاری هستید، عاشق این نقاشی بیانگرانه و شگفت‌انگیز از ونسان ون گوگ می‌شوید.