فرانسیسکو د گویا به عنوان نقّاش مشغول به کار در دربار پادشاه اسپانیا، طرحهای فرشینه (نقش بافت دیوارکوب) برای عمارتهای سلطنتی خلق میکرد که در کارخانهی فرشینهی شاه تولید میشد. گویا ابتدا [کار خود را] با طرحهای اولیهی کوچک رنگ روغن برای پردازش ایدههایش آغاز میکرد و سپس طنزنگاره با مقیاس بزرگ میساخت که بافندگان قالی از آن به عنوان نقشه اصلی استفاده میکردند. این طنزنگارهی خاص بخشی از مجموعهای بود که قرار بود در اتاق ناهارخوری شاهزاده آستوریاس، واقع در قصر ال پاردو، کمی خارج از مادرید، آویزان شود. تختهنگارههای اصلی اتاق دارای سوژهی سنتی چهار فصل بودند. اما گویا برای تختهنگارههای کوچکتر بالای در، خلاقیت به خرج داده و تصویگریهای بامزهای از کودکان و حیوانات را، مانند تصویر امروز، ایدهپردازی کردهبود.
ستودنی است، مگرنه؟
پ.ن. بسیاری از آنکه گویا به سبک روکوکو خلق اثر میکرد، بیخبرند. این نقاشیهای نخستین در مقایسه با هنر تاریک گویا که به آن مشهور است، بسیار متفاوتاند. اما او بیش از ۶۰ اثر به این سبک خلق کردهاست. طرح فرشینههای گویا را کشف کنید!