Landschap met huis en ploeger

Dit landschap is ongewoon door het perspectief van bovenaf; het is bijna een vogelperspectief. Een dergelijke invalshoek kan worden gezien als een poging om de wereld op de Japanse manier te bekijken, wat niet verbazend is voor een kunstenaar die geobsedeerd was door Japan. Maar de Japanse invloed is niet zeer groot in dit werk: het is de manier waarop Van Gogh zelf keek, zijn eigen indruk. De dynamiek die zo typisch is voor dit doek ontbreekt in de landschappen uit het Verre Oosten. Het schilderij straalt een enorme innerlijke energie uit. De kruisende diagonalen die de grenzen van de velden en de geploegde voren vormen, de contouren van de daken, de rij cipressen - dergelijke lijnen maken de compositie ingewikkeld, maar ze verstoren de eenheid van het geheel niet. Het is een studie van de natuur. De kleurstelling van het schilderij en de actie van de figuren geven aan dat het in de herfst werd geschilderd, een tijd waarin Van Gogh niet alleen in de tuinen van het ziekenhuis werkte, maar ook daarbuiten.