Claude Monet
Op verschillende tijdstippen van zijn leven bracht Monet vaak zijn tijd door aan de Normandische kust, één van zijn favoriete onderwerpen. Een van die vaak bezochte plaatsen was Étretat in de buurt van Le Havre; een klein vissersdorp waar velen hun weekenden doorbrachten. Hij schilderde regelmatig aan de kust en ontdekte, met zin voor avontuur, een haast onbereikbare kuststrook in het westen. Zelfs in de meest zware weersomstandigheden was hij buiten om het landschap, de bewegingen van de boten en zelfs haringvissersboten die op het keienstrand getrokken werden, vast te leggen. Deze laatsten zien we lichtjes van boven; deze gedurfde weergave verkleint de ruimte en maakt de compositie spannend. Door met brede penseelstreken te schilderen kon Monet de schuimkoppen op de zee en de luchtstromen daarboven perfect weergeven.
De marines van Monet tonen meestal verlaten, onbevolkte plaatsen, maar niets wijst er op dat Étretat op dat opgenblik een populair vakantieoord was. Hij had geen interesse voor kleine gebeurtenissen maar was gefascineerd door de effecten van vorm en kleur. De schrijver Guy de Montpassant, die toen ook in Étretat verbleef en Monet vaak ontmoette, schreef over de werkmethode van zijn vriend want hij werkte vaak aan vijf of zes canvassen tegelijk en liet deze roteren al naargelang het licht of het weer veranderde. Wanneer Monet dan in december terugkeerde naar Giverny had hij meer dan vijftig half afgewerkte doeken mee die hij dan later in zijn atelier zou afwerken.