Francisco Goya
Vandaag presenteren we een schilderij dat tot 7 januari 2018 te zien is in The Wallace Collection in de tentoonstelling El Greco to Goya - Spanish Masterpieces from The Bowes Museum. Hier vind je meer informatie over dit evenement. Geniet ervan :)
Dit schilderij werd in 1862 gekocht door John en Joséphine Bowes in Parijs uit de collectie van de wijlen Conde de Quinto, via de kunsthandelaar Benjamin Gogué.
In een somber interieur zijn zeven mannen vertegenwoordigd in verschillende poses en gebaren. Hun spookachtige uiterlijk, de kettingen die hun handen en enkels vastbinden, en de desolate sfeer onthullen onmiddellijk hun ellendige toestand als gevangenen. De personages lijken bijna bevroren in hun posities onder een stevige boog, wat simpelweg bijdraagt aan de beklemmende sfeer. Bovendien dient het diffuse, heldere licht op de achtergrond niet om de scène te verlichten, maar om de donkere en bijna monochromatische setting te accentueren waarin de personages wanhopig in de steek zijn gelaten. Gescheurde vodden bedekken hun gekwelde lichamen en één van de gevangenen wordt zelfs naakt getoond, liggend op de vloer met een ketting om zijn nek gebonden. Niet ver bij hem vandaan staat een andere gevangene onhandig overeind en staart ons met een lege uitdrukking aan. Deze twee figuren zijn het meest symbolisch van de ellende die deze groep gevangenen treft en geven krachtig aan dat de kunstenaar de onmenselijkheid van hun toestand veroordeelt. Als kunstenaar hield Goya zich vooral bezig met de weergave van menselijk lijden, en hij bracht bij talloze gelegenheden de benarde situatie van gevangenen in beeld. Hij deelde de overtuigingen van de verlichte denkers van zijn tijd die de mensenrechten bepleitten en hervormingen van de strafrechtelijke voorschriften nastreefden.
Dit schilderij maakte deel uit van een serie van twaalf kleine kabinetplaatjes die Goya tussen 1793 en 1794 op blikken platen maakte. De set bevat een verscheidenheid aan thema's, zoals een gekkenhuis, een theaterscène en een schipbreuk, die hij normaal niet schilderde voor zijn opdrachtgevers. Goya was op dat moment aan het herstellen van een ernstige ziekte die hem in een geïsoleerde toestand dwong en uiteindelijk zijn permanente doofheid veroorzaakte.