Paul Gauguin
Vahine no te vi is een van de vroegste van ongeveer 70 schilderijen die Gauguin maakte tijdens zijn eerste bezoek aan Tahiti.
In 1890 had Gauguin het project opgevat om van Tahiti zijn artistieke bestemming te maken. Een succesvolle veiling van schilderijen in Parijs en andere evenementen, waaronder een banket en een benefietconcert, zorgden voor het nodige geld. Na een bezoek aan zijn vrouw en kinderen in Kopenhagen voor wat de laatste keer bleek te zijn, zette Gauguin op 1 april 1891 koers naar Tahiti, met de belofte om als rijke man terug te komen en een nieuwe start te maken. Zijn toegezegde bedoeling was om aan de Europese beschaving en "alles wat kunstmatig en conventioneel is" te ontsnappen.
De eerste drie maanden bracht hij door in Papeete, de hoofdstad van de kolonie en al sterk beïnvloed door de Franse en Europese cultuur. Toen besloot hij zijn studio op te zetten in Mataiea, Papeari, zo'n 45 kilometer van Papeete, en zich te installeren in een bamboehut in inheemse stijl. Hier maakte hij schilderijen die Tahiti afbeelden.
Gauguin schreef later een reisverslag (voor het eerst gepubliceerd in 1901) met de titel Noa Noa, oorspronkelijk bedoeld als commentaar op zijn schilderijen en een beschrijving van zijn ervaringen op Tahiti. Moderne critici hebben gesuggereerd dat de inhoud van het boek gedeeltelijk werd gefantaseerd en geplagieerd.
P.S. Onze auteur vraagt hier of Paul Gauguin, toen hij Tahiti bezocht in de jaren 1890, een genie was op zoek naar het paradijs, of een louche sekstoerist?