Interieur, Naakt van achteren gezien

Dit is een van de vroege naaktportretten in een interieur die Félix Vallotton schilderde, een motief waarop hij tot zijn dood naar zou terugkeren. In een heldere compositie met warme, harmonieuze tinten toont hij een vrouwelijk figuur die zich uikleedt in het daglicht. Haar perfect gecoiffeerde haar en haar blik gericht op een verborgen deur doen een geheime liefdesaffaire vermoeden. Maar het schilderij bevat geen enkel anecdotisch detal om dit te ondersteunen, dus moeten we ervan uitgaan dat het bed en de rondslingerende kledingstukken slechts excuses zijn voor de kunstenaar om het naaktmodel op de klassieke manier, vanaf achter, voor te stellen.

Ik vind Vallottons interieurs erg cinematisch, alsof het stilbeelden uit een film zijn. Ze lijken een beetje op Edward Hoppers werk, niet?

PS Bekijk hier een van onze favoriete werken van Vallotton!