Zomernacht

Oh man, ik zou zo vaak naar deze plek gaan!

Een rustig meer wordt omringd door schaduwrijke, beboste heuvels. Het schemert, en de zon staat op het punt om te verdwijnen achter de horizon. Een zwakke reflectie van het licht is te zien op het wateroppervlak, samen met de weerspiegeling van de wolken, de heuvels, en de parelmoeren glans van de lucht. In de verte in het troebele licht kan je een klein bootje ontwaren met een persoon die naar de horizon toe roeit. Op de voorgrond, dichtbij de kijker, zijn dunne, groene rietstengels; ze zijn net zo bewegingsloos in de rustige avond als de tere waterlelies, die verspreid zijn over het water als sterren in de lucht.

Het schilderij geeft de betoverende schemering weer die zo karakteristiek is voor Noorse bossen op zomernachten. De serene atmosfeer van het schilderij suggereert tijdloosheid en onveranderlijkheid, en wekt daarmee een suggestie op van de mysterieuze, eeuwige wetten der natuur. De verwijzing naar natuurlijk mysticisme wordt versterkt door het duister dat het meer omringt en door de weerspiegelingen op het wateroppervlak waardoor het lijkt dat hemel en aarde één zijn.

Het was een plaatselijk meer (Dælivannet) bij Fleskum in Bærum dat Kitty Kielland inspireerde tot het maken van dit schilderij. Samen met verschillende anderen van haar collage kunstenaars, bracht ze de zomer van 1886 door op boerderij Fleskum; de "Fleskum-zomer" wordt vaak gezien als de inwijding van het neo-romantisicme binnen de Noorse kunst, en Kielland was een aanhanger van de beweging tot ver in de jaren 1890.

We presenteren dit schilderij dankzij het Nasjonalmuseet in Oslo. Ze hebben een nieuwe website opgezet met hun geweldige collectie; vergeet niet om er even te kijken!

P.S. Zomernachten in het noorden zijn absoluut geweldig. Hier kun je zien hoe Edvard Munch erdoor geïnspireerd werd. <3