Utagawa Hiroshige
Utagawa Hiroshige, de laatste grote meester van de ukiyo-e (prenten van het vlietende leven) school, woonde zijn leven lang in de stad Edo (het tegenwoordige Tokio). In 1831 begon Hiroshige aan zijn eerste reeks poëtische, dramatische landschapsprenten, waarin hij beroemde plaatsen (meisho) afbeeldde. Hij deed dit in navolging van Hokusai, die met zijn Zesendertig gezichten op de berg Fuji in 1823 landschapsprenten binnen het bereik van een groot publiek bracht. De prenten van Hiroshige riepen de stemmingen op die in de traditie van de literatuur en de beeldende kunst verbonden waren met verschillende plaatsen in het Edo-tijdperk (1600-1868).
Honderd gezichten op beroemde plaatsen in Edo, dat bestaat uit 119 landschaps- en genreprenten van het Edo rond 1850, is een ambitieuze reeks die de artistieke visie en het vakmanschap toont van de ukiyo-e kleurenprenten en het talent van zowel de ontwerper, de houtsnijder, de drukker en de uitgever.
De drie kleurrijke banen textiel op de voorgrond van deze prent zijn geen feestelijke spandoeken, maar lappen stof die textielververs te drogen hebben gehangen. Hiroshige benadrukt het materiaal waarvan de stof is gemaakt door de witte lap te voorzien van een weefpatroon. In de verte zien we een van de vele overal in Edo aanwezige brandtorens. De onderstaande gebouwen waren overwegend bedoeld om bezoekers van Edo te huisvesten, zodat deze plaats zijn aloude functie als vertrek- en aankomstplek van reizigers naar en van het noorden kon uitoefenen.
Als jij net zoveel houdt van Japanse kunst als wij, kijk dan eens naar onze set van 50 ansichtkaarten met Japanse kunst.
PS Kijk hier hoe het werk van Hiroshige een inspiratie vormde voor onze eigen Vincent van Gogh!