Moreau, dosłownie nieznany artysta w wieku trzydziestu ośmiu lat, zatryumfował w Salonie w 1864 r. swoją interpretacją mitu o Edypie i Sfinksie. Obraz przedstawia moment kiedy Edyp spotyka skrzydlatego potwora w pobliżu Teb i musi rozwiązać zagadkę aby ocalić życie swoje i tebańczyków.
Praca pokazuje dogłębną znajomość przez Moreau wersji tematu stworzonej prze Ingres'a (Musée du Louvre, w Paryżu), w 1808 r., którą Moureau szkicował. Pozazuje też znajomość wczesnorenesansowych prac malarza Andrei Mantegnii, którego obrazy Moreau studiował w Luwrze. Wybór tematu mitologicznego oraz celowa archaizacja dzieła, wyróżniła je wśród realistycznych i naturalistycznych prądów lat sześćdziesiątych XIX w.