Leonardo da Vinci
Zanim oddam głos naszemu drogiemu portugalskiemu współpracownikowi Arturowi (w ramach dzisiejeszej Środowej myśli o sztuce :) Chciałabym podziękować za lawinę życzeń urodzinowych i darowizn. DZIĘKUJĘ i Wesołych Świąt :) -Zuzanna
Pod osłoną codzienności skrywa się cały świat, świat pierwotnych idei, kluczowych koncepcji i podstawowych pojęć, na których opiera się nasza tożsamość. To królestwo idealnych, fundamentalnych pojęć, które podtrzymują coraz bardziej wyszukane wrażenia. Dla wybitnych artystów i filozofów renesansu celem stworzenia było ujawnienie tych niewidzialnych strun, więc ich praca jest wyidealizowana, zapewnia doskonałą harmonię, skrupulatną kompozycję, wszystko ma ujawnić „więcej niż prawdziwą” prawdę - inspirowaną starożytną myślą Platona, która dowodzi istnienia ponadrzeczywistości, pola doskonałości, z którego emanuje nasze własne królestwo. Kiedy myślimy o renesansie da Vinci to pierwsze imię, które nas uderzyło, w swoim geniuszu ucieleśniał humanistyczny symbol.
W jego obrazach ma również miejsce to „objawienie”, równowaga koloru i formy, geometria kompozycji (czy zauważyłeś symboliczną Piramidę reprezentowaną przez Madonnę, Jana Chrzciciela po lewej, Gabriela Anioła i Chrystusa po prawej ?), znaczenie gestów i aranżacji… wszystko jest elementem mającym na celu ujawnienie najwyższej prawdy. Minęło prawie sześć wieków, filozofia i nauka zmieniły się dramatycznie, a nadal jesteśmy otoczeni symbolami. Wciąż rozwijamy „ponadrealistyczne” koncepcje i rytuały, aby podtrzymać znaczenie. Jest to czas w roku, aby przypomnieć sobie, poprzez symbolikę, o zasadach dobroci, miłości, rodziny, uczciwości i solidarności, niezależnie od tego, jak realna jest według ciebie metafora: proszę, nie pozwól, aby Boże Narodzenie stało się tylko czasem konsumpcjonizmu - ponieważ jesteśmy stworzeni z ideałów, opowiedz się za tym, który powinien je reprezentować.
Artur Deus Dionisio