Rousse

Toulouse-Lautrec stworzył niezliczoną ilość obrazów przedstawiających kobiety w chwilach intymnych, często przy toalecie. To zbliżenie kobiety wypełnia centrum kompozycji, ukazując widzowi posągowe plecy. Otaczające ją wiklinowe krzesła sugerują, że scena ta miała miejsce w pracowni artysty przy rue Caulaincourt. Choć w owym czasie temat kobiety przy toalecie był często podejmowany, zwłaszcza przez Mary Cassatt i Bonnarda, to w obrazie Lautreca dominują przede wszystkim naturalistyczne wpływy impresjonisty Edgara Degasa. Zaniedbanie akademickiej pozy i przesunięcie perspektywy było w twórczości Lautreca dość niezwykłe i stanowiło echo serii kobiet przy toalecie, którą Degas zaprezentował na ósmej i ostatniej wystawie impresjonistów w 1886 roku. Kadrowanie sceny i wysoki punkt widzenia przywodzą na myśl mistrzowskie pastele Degasa, którego Lautrec bardzo podziwiał. Podobnie jak jego starszy brat, Lautrec pokazywał kobiety "bez falbanek", jakby "podglądał przez dziurkę od klucza". Różni go jednak od Degasa człowieczeństwo, z jakim je obserwował i malował. Obraz ten wywołał wiele nieporozumień. Miał kilka tytułów i zmieniano jego datę. Obecnie ustalono, że został namalowany w 1889 roku, a nie w 1896, jak podają stare katalogi. Z pewnością jest to praca, którą Lautrec wystawił pod tytułem Rousse na wystawie Les XX (awangardowej grupy artystycznej) w Brukseli w 1890 roku. Tytuł ten, wybrany przez samego artystę, przywoływał jego upodobanie do rudowłosych modelek, które malował przez całe życie, być może, do jednej z jego ulubionych modelek, Carmen Gaudin.