Burza śnieżna: Hannibal przekraczający Alpy

Obraz przedstawia wysiłki żołnierzy Hannibala, którzy w 218 r. p.n.e. przekroczyli Alpy Nadmorskie, zmagając się z siłami natury i lokalnymi plemionami. Na niebie dominuje zakrzywiająca się, czarna, burzowa chmura, która spada na żołnierzy w dolinie poniżej, a pomarańczowo-żółte słońce próbuje przebić się przez ciężkie niebo. Po prawej stronie z góry spada biała lawina. Sam Hannibal nie jest wyraźnie przedstawiony, ale być może jedzie na słoniu widocznym w oddali. Wielkie zwierzę przyćmione jest przez burzę i krajobraz, za którym rozciągają się rozświetlone słońcem równiny Italii. Na pierwszym planie plemiona Salassów walczą z tylną strażą Hannibala, bitwy te opisane są w kronikach Polibiusza i Liwiusza. Po raz pierwszy w twórczości Tunera pojawia się owalny wir wiatru, deszczu i chmur, dynamiczna kompozycja kontrastującego światła i ciemności, która będzie powracać w późniejszych pracach, takich jak obraz Burza śnieżna z 1842 roku. Turner dostrzegł paralele pomiędzy Hannibalem i Napoleonem, a także historyczną wojną punicką między Rzymem i Kartaginą oraz współczesnymi mu wojnami napoleońskimi między Wielką Brytanią i Francją. Obraz jest odpowiedzią Turnera na portret Jacques-Louis Davida Napoleon przekraczjący Alpy, przedstawiający Napoleona prowadzącego swoją armię przez Wielką Przełęcz Świętego Bernarda w maju 1800 roku, który Turner widział podczas wizyty w Paryżu w 1802 roku. Turner umieścił swój obraz w Val d'Aosta, jednej z możliwych dróg, którymi Hannibal mógł przejść przez Alpy. Miejsce to Turner również odwiedził w 1802 roku.