Henri Samary

Pochodzący z Normandii Anquetin przeniósł się do Paryża w 1882 roku i wstąpił do pracowni malarza Léona Bonnata (1833-1922), gdzie od razu stał się bliskim przyjacielem Henri de Toulouse-Lautreca, towarzysząc mu w kabaretach na Montmartrze. Po zamknięciu pracowni przez Bonnata, w 1883 roku przenieśli się do pracowni Fernanda Cormona (1845-1924), innego artysty akademickiego, którego pracownia stała się tyglem artystycznej aktywności, gdzie uczyli się młodzi, utalentowani artyści, tacy jak Emile Bernard i Vincent van Gogh. Anquetin prawdopodobnie poznał Henri Samary'ego (1865-1902) za pośrednictwem Lautreca, który w 1889 roku namalował portret aktora na scenie Comédie-Française (Musée d'Orsay). Henri Samary należał do prawdziwej dynastii aktorów: był wnukiem Suzanne Brohan (1807-1887) i bratankiem Madeleine Brohan (1833-1900), członkiń Comédie-Française, oraz Louisa-Jacques'a Samary'ego (1815-1893), wiolonczelisty w Opéra. Jego dwie siostry, Marie (1848-1941) i Jeanne (1857-1890) również były dobrze znane w teatrze, zwłaszcza Jeanne, która odniosła sukces i zdobyła uznanie w Comédie-Française. Jeanne została uwieczniona na kilku portretach autorstwa Renoira. Henri również rozpoczął naukę w Comédie Française w 1883 roku. Występował tam w sztukach Moliera, a także w utworach współczesnych pisarzy, takich jak Feuillet, Sardou i Richepin.