Nadzieje

Alma-Tadema urodził się w Dronrijp w Holandii, studiował w Akademii Królewskiej w Antwerpii (Belgia), a następnie, w 1870 r. osiadł w Anglii, gdzie pozostał przez resztę życia. Malował tematy klasyczne i zdobył sławę obrazami przedstawiającymi luksus i dekadencję Imperium Rzymskiego. Rozmarzone postaci na tle wspaniałych marmurowych przestrzeni lub oślepiającego morza Śródziemnego i nieba. Mimo, że podziwiany za życia, po śmierci jego prace popadły w niełaskę i dopiero od lat sześćdziesiątych XX w. zostały zrehabilitowane, jako ważny elememnt dziewiętnastowiecznego angielskiego malarstwa. Prace Alma-Tademy wyróżniają się sposobem w jaki kwiaty, tekstury i twarde odbijające światło powierzchnie, w tym metale, ceramika a przede wszystkim marmur, zostały namalowane. Realistyczny sposób oddania marmuru zyskał mu przydomek "Malarza z marmuru" ("marbelous painter"). Jego prace czerpią doskonałe wykonanie i niezwykłą kolorystykę od mistrzów niderlandzkich. Od początków swojej kariery, Alma-Tadema był szczególnie skupiony na właściwym oddaniu architektury, często umieszczając w swoich pracach przedmioty widziane w muzeum, np. w British Museum w Londynie, lub obrazy widziane w książkach oraz na ogromnej ilości fotografii z różnych miejsc we Włoszech, które zbierał. Dzięki temu mógł malować pewien detali swoich kompozycji. Zainteresowanie bohaterami antycznych scen z życia nadaje im nowoczesności oraz czaruje łagodnym sentymentem i figlarnością.